Σε δύο κατευθύνσεις κι επιθετικά κινείται ο νέος πρόεδρος της Αργεντινής, Αλμπέρτο Φερνάντες, μόλις μια εβδομάδα μετά την επίσημη ανάληψη των καθηκόντων του.
Η πρώτη του πρωτοβουλία ήταν να ηρεμήσει το εσωτερικό κοινωνικό μέτωπο. Να διαχειριστεί με άλλα λόγια τις ακραίες αντιθέσεις που άφησε ο νεοφιλελεύθερος Μάκρι μετά την εφαρμογή μιας αντιλαϊκής πολιτικής που δεν γέμισε μόνο τους δρόμους των πόλεων με αστέγους αλλά έθεσε επίσης εκτός ελέγχου τον πληθωρισμό που το 2018 αυξήθηκε κατά 48% και το 2019, ως τώρα, κατά 50%. Οδήγησε επίσης τη συναλλαγματική ισοτιμία στα ύψη και την αξία του πέσο στα Τάρταρα. Για να επουλώσει τα τραύματα του νεοφιλελευθερισμού ο Φερνάντες ανακοίνωσε μείωση τιμών σε όλα τα φάρμακα (εγχωρίως παραγόμενα και εισαγόμενα) κατά 8% έτσι ώστε οι τιμές να επιστρέψουν στα επίπεδα του Δεκεμβρίου του 2018, ενώ απέσπασε και τη δέσμευση εμπόρων και βιομηχάνων ότι οι τιμές θα μείνουν παγωμένες μέχρι τουλάχιστον τις 31 Ιανουαρίου 2020.
Επιπλέον, ο νέος πρόεδρος ανακοίνωσε πάγωμα των τιμών στα τιμολόγια των δημοσίων υπηρεσιών για έξι μήνες, επιχειρώντας με αυτό τον τρόπο όχι μόνο να σταματήσει την φτωχοποίηση των συμπολιτών του, αλλά να βάλει κι ένα τέρμα στις αλληλοτροφοδοτούμενες αυξήσεις τιμών. Επίσης, μπόνους 160 δολ. στους συνταξιούχους που θα καταβληθεί σε δύο δόσεις.
Από την άλλη, έτριξε τα δόντια και στην ντόπια οικονομική ελίτ που ευθύνεται για την πρόσφατη δημοσιονομική κρίση, μιας και τα δάνεια του ΔΝΤ ήρθαν να χρηματοδοτήσουν τη φυγή κεφαλαίων προς το εξωτερικό. Εκτιμάται χαρακτηριστικά ότι υπάρχουν καταθέσεις σε ξένες τράπεζες ύψους 300 δισ. δολ. Έτσι, ο νέος επικεφαλής του υπουργικού συμβουλίου, Σαντιάγο Καφιέρο, προανήγγειλε υψηλότερη φορολογία για όσους διατηρούν περιουσία στο εξωτερικό, νέους φόρους στα αεροπορικά εισιτήρια, σε όσους χρησιμοποιούν πιστωτικές κάρτες στο εξωτερικό (μου με αυτό τον τρόπο υπεκφεύγουν των κεφαλαιακών ελέγχων) κι επίσης σε όσους πληρώνουν συνδρομή στο Netflix. Επιπλέον φόρο θα πληρώσουν και οι εξαγωγείς καλαμποκιού και σόγιας (από 25% σε 30% κι από 7% σε 12%), σε μια προσπάθεια να δοθεί προτεραιότητα στην κάλυψη των εσωτερικών αναγκών διατροφής. Αναγκαίο να ειπωθεί ότι είναι μέτρα που έρχονται σε σύγκρουση μερικώς με το νεοφιλελεύθερο συνταγολόγιο που στα πρώτα άρθρα του μαζί με τη χρηματιστικοποίηση έχει το διεθνές εμπόριο.
Την μεγαλύτερη έκπληξη ωστόσο ο Φερνάντες την έκανε με τον διορισμό του 37χρονου Μαρτίν Γκουσμάν στην ηλεκτρική καρέκλα του υπουργού Οικονομικών. Ο Μαρτίν Γκουσμάν, οικονομολόγος του Πανεπιστημίου Columbia, μαθητής και προστατευόμενος του νομπελίστα Τζόζεφ Στίγκλιτς είναι ο άνθρωπος που θα διαχειριστεί την αναδιάρθρωση του εξωτερικού χρέους της Αργεντινής. Τα τελευταία χρόνια έχει ασχοληθεί επισταμένα με το ζήτημα του δημοσίου χρέους και των αναδιαρθρώσεων του, γράφοντας άρθρα και επιστημονικά βιβλία για το θέμα με σημαντική απήχηση. Εκφράζει δε επί χρόνια την άποψη πώς το ΔΝΤ ακόμη και με τον τρόπο που αξιολογεί το δημόσιο χρέος, μέσω των Αναλύσεων Βιωσιμότητας Χρέους καταλήγει ώστε οι αναγκαίες αναδιαρθρώσεις να συντελούνται πολύ αργά και να είναι πολύ μικρές σε έκταση, να αφορούν δηλαδή μικρά σε αξία τμήματα του δημοσίου χρέους. «Το ιδιαίτερο με τον Μάρτιν είναι ότι είναι τρομερός στα μαθηματικά μοντέλα και την υψηλή θεωρία (εκείνου του είδους που οι ορθόδοξοι οικονομολόγοι και οι αγορές αγαπούν) αλλά ενδιαφέρεται επίσης να αλλάξει τα πράγματα στον πραγματικό κόσμο», δήλωνε ο μέντοράς του στους Financial Times.
Ο νέος υπουργός Οικονομικών της Αργεντινής εκφράζει μια σχολή σκέψης που αναμφισβήτητα παρεκκλίνει της κυρίαρχης πρακτικής η οποία ενώ στις ιδιωτικές επιχειρήσεις αναγνωρίζει το δικαίωμα ακόμη και τις μη πληρωμής, σε ό,τι αφορά τα κυρίαρχα κράτη σχεδόν ανάγει σε ηθικό χρέος την αποπληρωμή των οφειλών. Εν τούτοις αποτελεί ένα ογκούμενο ρεύμα που ζητά την «τυποποίηση» των διαδικασιών αναδιάρθρωσης του δημόσιου χρέους, ακόμη και την δημιουργία ειδικού δικαστηρίου που με διαφανείς και δεσμευτικές για όλους διαδικασίες να αποφασίζει για το αν μπορεί ένα χρέος να αποπληρωθεί ή όχι.
«Αυτό είναι μια σημαντική αλλαγή στον τρόπο σκέψης», έγραφαν οι Financial Tikes στις 15 Δεκεμβρίου, σε ανάλυσή τους με τίτλο «Ο Μάρτιν Γκουσμάν δείχνει έναν καλύτερο δρόμο διαπραγμάτευσης για κρίσεις χρέους». Και συνέχιζε το άρθρο: «Ο συμβατικός τρόπος διαπραγμάτευσης με τις δημοσιονομικές κρίσεις τα τελευταία 40 χρόνια, όπως υλοποιήθηκε από το ΔΝΤ και την Παγκόσμια Τράπεζα ήταν να ιεραρχούνται τα συμφέροντα των ιδιωτών πιστωτών έναντι οποιωνδήποτε άλλων, περιλαμβανομένων και των πολιτών. Αυτή όμως η στρατηγική τείνει να οδηγεί σε καταστάσεις όπως αυτή που ζήσαμε στην Ελλάδα, όπου οι προσπάθειες να γίνει το χρέος πιο “βιώσιμο” οδήγησαν σε μια πτώση του ΑΕΠ κατά 25%».
Μένει να δούμε το προσεχές διάστημα αν η τεχνική επάρκεια του νέου υπουργού Οικονομικών της Αργεντινής από την μια και η παράδοση της χώρας του στις μονομερείς στάσεις πληρωμών από την άλλη θα οδηγήσουν σε μια μείωση του χρέους που θα βοηθήσει την Αργεντινή να ανασάνει οικονομικά! Κι αυτό είναι ένα θέμα που δεν αφορά μόνο την Αργεντινή…
31 Δεκεμβρίου 2019 / Πηγή : Νέα Σελίδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου