Η είδηση που θα διαβάσετε παρακάτω πέρασε στα “ψιλά”. Δεν έτυχε ιδιαίτερης προσοχής όπως συνέβη άλλωστε και με την είδηση για το σκάφος του Λιμενικού που εμβόλισε -κατά λάθος- την βάρκα που μετέφερε πρόσφυγες και μετανάστες.
Για λίγες ώρες αφέθηκε να νοσηλευτεί στο Γενικό Νοσοκομείο της Κω η τραγική μητέρα του τρίχρονου αγοριού που έχασε τη ζωή του στο ναυάγιο με τον εμβολισμό.
Οι αρχές του Νοσοκομείου και το Λιμενικό -λένε οι πληροφορίες- έκριναν ότι δεν χρειαζόταν ούτε νοσηλεία ούτε να δει ψυχίατρο μια δεκαεννιάχρονη γυναίκα, σχεδόν παιδί κι αυτή, που λίγες ώρες νωρίτερα βυθίστηκε στη θάλασσα μαζί με το παιδί της και άλλους 32 πρόσφυγες. Η δεκαεννιάχρονη μητέρα έμαθε στο Νοσοκομείο την είδηση του θανάτου του παιδιού της και μετά πήγε να το αναγνωρίσει νεκρό…
Σε αυτή την κατάσταση σοκ, βαρύτατου πένθους και εξάντλησης απο την υποθερμία το Νοσοκομείο και το Λιμενικό έκριναν ότι δεν χρειάζεται νοσηλεία, αλλά προέχει η επίσημη καταγραφή των στοιχείων της, ώστε να μπορεί να βγει άρον άρον από το νοσοκομείο και να μεταφερθεί σε “δομή φιλοξενίας” δηλαδή σε στρατόπεδο συγκέντρωσης. Αυτή είναι η είδηση. Έτσι αντιμετωπίστηκε από τις αρμόδιες δημόσιες υπηρεσίες η δεκαεννιάχρονη γυναίκα.
Είναι κι αυτό ένα (γιατί υπάρχουν πολλά και διαφορετικά μεταξύ τους) πρόσωπα της σύγχρονης Ελλάδας. Μπορεί το πρόσωπο να είναι αποκρουστικό, να μην σχετίζεται με το κεκτημένο του ευρωπαϊκού πολιτισμού αλλά είναι υπαρκτό. Δεν αφορά την Ουγγαρία του Ορμπαν, την Πολωνία του Καντίνσκι, την Αυστρία του Κουρτς. Αφορά την Ελλάδα, την χώρα που ακόμα αναφέρεται γιατί έχει ψηλά τις αξίες του ανθρωπισμού και της αλληλεγγύης.
Είναι η χώρα που το Λιμενικό της σκοτώνει κατά λάθος πρόσφυγες ή μετανάστες (πείτε τους όπως θέλετε). Κι όλα αυτά δεν έγιναν ξαφνικά. Είχε προηγηθεί η αφαίρεση του ΑΜΚΑ για να μην μπορούν να πηγαίνουν στα νοσοκομεία και η fast track νομοθεσία για να απευλάνονται με συνοπτικές διαδικασίες. Δεν έχει σημασία, στην προκειμένη περίπτωση, να γίνει πολιτική κριτική στις θέσεις της νέας κυβέρνησης για το προσφυγικό-μεταναστευτικό. Έχει σημασία να ψάξουμε και να βρούμε διαφορές ανάμεσα στη στάση των κρατικών υπηρεσιών απέναντι στην δεκαεννιάχρονη και στην στάση των κατοίκων στα Βρασνά που αρνήθηκαν την μετεγκατάσταση προσφύγων στα μέρη τους.
Είναι μεγάλη η ομοιότητα όπως φανερά είναι και τα κίνητρα. Πολύ δε περισσότερο όταν το κράτος (δημόσιες υπηρεσίες) με την συμπεριφορα του δίνει το παράδειγμα. Στα Βρασνά ο “Πολιτιστικός Σύλλογος” περηφανεύεται ότι τα μέλη του κατοικούν σε αυτά τα μέρη 2000 χρόνια και δεν ήρθαν πρόσφυγες από την Μικρά Ασία! Είναι δηλαδή Έλληνες αναντάμ παπαντάμ! Πως είναι δυνατό να δεχτούν δίπλα τους αλλοεθνείς και αλλόθρησκους. Φυσικά η κυβέρνηση έκανε πίσω μπροστά στην ομόθυμη απαίτηση των καθαρόαιμων Ελλήνων από τα Βρασνά.
Όταν όμως, η κυβέρνηση έχει τέτοια συμπεριφορά απέναντι σε πρόσφυγες και μετανάστες δεν μπορεί να έχει την αξίωση οι κάτοικοι των Βρασνών να έχουν διαφορετική. Το τέρας που εξέθρεψε και η ίδια με την ρητορική της θα το βρει μπροστά της. Όσο για την συμπεριφορά που επιφυλάχτηκε στην τραγική μητέρα στο Νοσοκομείο της Κω θα είχε ενδιαφέρον να το ψάξει ο υπουργός Υγείας κ. Κικίλιας. Όταν βεβαίως ξεμπερδέψει από τις ενέργειες που έκανε το υπουργείο του για να μεταβεί στις ΗΠΑ (με τα λεφτά που συγκέντρωσαν οι πολίτες) ο μικρός Παναγιώτης-Ραφαήλ…
25 Οκτωβρίου 2019 / Πηγή : www.protothema.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου