Πέμπτη 27 Ιουνίου 2019

Ερωτήσεις στο ΔΗ.Κ.ΚΙ. - Απαντήσεις από τον Γιώργο Μπούτρη

Θέλουμε να ευχαριστήσουμε τον γραμματέα της Διοικούσας Επιτροπής του ΔΗ.Κ.ΚΙ.  κ.Γιώργο Μπούτρη που ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα του blog να απαντήσει σε ερωτήσεις που απασχολούν όλους μας ενόψει τον κρίσιμων εκλογών της 7ης Ιουλίου.
Έπειτα από τέσσερα χρόνια, ο Ελληνικός λαός, βρέθηκε στις κάλπες για τις Ευρωεκλογές και τις Αυτοδιοικητικές Εκλογές. Πως κρίνετε τα αποτελέσματα;

-Τα 4,5 έτη που πέρασαν, ισοδυναμούν με 2 κυβερνητικές θητείες των προηγούμενων αρμοστών (= ασκούντων καθήκοντα κυβερνήτη και εκτελεστών ξένων αποφάσεων, σε κατεχόμενη χώρα).
Με αυτή τη μοιρασιά που συνηθίζεται να γίνεται, οι εκτός Ελλάδος αποφασίζοντες, θα μας περάσουν στον επόμενο υποταγμένο για να κυβερνήσει.
Οι εκλογές που έγιναν, ήταν το βέλος της κατεύθυνσης. Ο Σύριζα κάπως διεσώθη, με ακριβώς το «συμπτωματικό» ποσοστό που χρειαζόταν, για να εκλέξει την ίδια ποσότητα των 6 €/βουλευτών, με μόνον από τον Σύριζα, τον Δ. Παπαδημούλη.
Στους δήμους και περιφέρειες, η κατεύθυνση δινόταν από το Πασόκ, π.χ. στον δικό τους τρίτο, κλπ, για να εκλεγεί πρώτος ο νέο-δημοκράτης. Τέτοια γίνονται.
Πάντως, θεωρούμε πως οι ψήφοι μάλλον τιμωρία δείχνουν. Ούτε συντηρητικοποίηση, αλλά δυστυχώς ούτε και ριζοσπαστικοποίηση.
Υπήρξε μια σημαντική οπισθοχώρηση σε σχέση με το 2015, μια σημαντική ήττα, υπήρξε όμως και ένα 15 - 17% το οποίο -ανεξάρτητα από το που κατεύθυνε την ψήφο του- άντεξε, και αυτό λέει πολλά. Μας δίνει τη δυνατότητα να εκτιμήσουμε πως, άν υπήρχε ένας πόλος με σαφές αντιμνημονιακό - αντιευρωκρατικό, πατριωτικό πολιτικό σήμα, τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά.

Το ζήτημα λοιπόν είναι, αν θα υπάρξει ένας -μικρός έστω- πόλος αντίστασης και προγραμματικής αντιπολίτευσης, που θα δείχνει καθαρά τον άλλο δρόμο και θα κάνει μια νέα αρχή. Ένας πόλος που θα θέλει και θα μπορεί να συνενώσει όλους τους συνθλιβόμενους Έλληνες.
Πιστεύουμε, πως πολλοί πολίτες, ζητούν να εμπιστευθούν μια αξιόπιστη συμμαχία από τον δημοκρατικό πατριωτικό κοινωνικό χώρο, που να μπορεί να δώσει την αξιοβίωτη ζωή για όλους.

Πως αξιολογείτε τις εξελίξεις που δρομολογούνται στο πολιτικό σκηνικό ;

-Να ξεκαθαρίσουμε από την αρχή, ότι ακόμα αν έχεις σε ισοροπία όλους τους παράγοντες παραγωγικότητας (Γη, μηχανήματα, ανθρώπινο δυναμικό), εκτός όμως της οικονομικής δυνατότητας, ακόμα κι αν είναι τέλει, δεν μπορεί η πρότασή σου, να φθάσει σε αυτούς που ζητάς να σε εμπιστευτούν, διότι δεν μπορείς να την επικοινωνήσεις.
Η ελευθερία του δημοκρατικού λόγου, είναι «απαγορευμένη», από την διοίκηση των χαλκευμένων ΜΜΕ έως και τους αρμόδιους δημοσιογράφους.
Για παράδειγμα, την ΛΑ.Ε. την αγνοούσαν ή της έβαζαν τρικλοποδιές, με τέτοιες ακυρώσεις του λόγου της (π.χ. με ένα τσιτάτο στο τέλος), που θα ήταν καλύτερα να μη πήγαινε.
Γι΄ αυτό λέμε, πως το ξένο σύστημα κατάφερε να «φάει» 5 κόμματα (4 που του έκαναν τη δουλειά ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, ΠΟΤΑΜΙ, ΛΕΒΕΝΤΗ και ένα που ενοχλούσε πολύ την ΛΑ.Ε.) και να έχει ετοιμάσει και τις εφεδρείες του, με τον Βαρουφάκη σε ρόλο αντικαταστάτη του Τσίπρα και τον Βελόπουλο για δεκανίκι όποιου τον χρειαστεί.
Τα υποταγμένα «προγράμματά» τους (ακόμα και ως συμπολιτευόμενης αντιπολίτευσης) είναι πλήρη από κοσμητικά επίθετα, αλλά ασαφή και γενικόλογα ώστε να μπορούν να ακολουθούν πάντα τις εντολές των αποικιοκρατών. Παράδειγμα: Έχει νομοθετηθεί μείωση των συντάξεων. Το «πρόγραμμα» της Ν.Δ. δεν έχει σχετική σαφή αναφορά. Άρα τι αναμένουμε να συμβεί; Αλλά και στα εθνικά μας ζητήματα, τι μας έδειξε το παρελθόν: Ίμια, S300, Μνημόνια, Αφελληνισμός, Πρέσπες, Ενδοτισμός, Υποχωρητικότητα και ένας εθνικός κατήφορος να συνεχίζεται. Ή μήπως θα μπορούσε ποτέ η Γερμανο-Ε.Ε. των ιμπεριαλιστών / κατακτητών / αποικιοκταών να γίνει Ε.Ε. των λαών; Ή μήπως να ψηφιστούν οι Μενουμε-Ευρώπη των μνημονίων για δήθεν την δικαιοσύνη, αξιοπρέπεια, συνεργασία; Ή μήπως θα αλλάξουν το πρόγραμμα των απο-επενδύσεων και ρημάγματος της Ελλάδας, για ένα από τα ίδια κόμματα, μετά τις εκλογές;
ΠΡΟΤΑΣΗ: Να μη ψηφιστούν οι προσυνθηκολογημένοι υπάλληλοι των ξένων συμφερόντων. Αρκεί να σκεφθείτε τι θα επακολουθήσει μετά τις εκλογές.
Οι δίκες διάσωσης των διεφθαρμένων στην Ελλάδα, είναι για το βιβλίο ρεκόρ Γκίνες. Οι ποινές είναι όμοιες με αυτές του Κώδικα Οδικής κυκλοφορίας (!)
Ο αντιπατριωτισμός / εθνομηδενισμός / αλλοεθνικισμός, που αναπτύχθηκε σε κόμματα της Αριστεράς, είναι χειρότερος από τα μνημόνια, τα οποία εμπεριέχει στο πρόγραμμά της η Νέα Τάξη Πραγμάτων με την Παγκοσμιοποίηση, που αυτός αποδέχεται.

Πόσο εύκολη ήταν η απόφαση του ΔΗΚΚΙ να αποχωρήσει από τη ΛΑΕ και να συμπράξει με το ΕΠΑΜ και το ΑΚΚΕΛ ;

-Η ΛΑ.Ε. ξεκίνησε, από το συνέδριό της, ως Πατριωτική Αριστερά. Το Δημοκρατικό Κοινωνικό Κίνημα (ΔΗ.Κ.ΚΙ.) το Κοινωνικό το έχει στον τίτλο του. Στην άποψή μας, για να σωθούν οι πολίτες, πρέπει πρώτα να σωθεί η πατρίδα. Γι΄ αυτό, είμαστε πατριωτικός χώρος.
Η ΕΣΣΔ, διαλύθηκε εξ αιτίας αλλοδαπών πρακτόρων, που έταζαν σε υψηλόβαθμα κυβερνητικά και επιχειρηματικά στελέχη δημοκρατία, ειρήνη και ανάπτυξη.
Το 1997 ο Γ. Παπανδρέου, αμέσως μετά το Γιοχάνεσμπουργκ (για το κλίμα), δήλωνε πως θα δωθεί μερίδιο γενικού κυβερνητικού έργου στις ΜΚΟ. Το είδαμε ακόμα και με προσλήψεις.
Ο πατριωτικός χώρος πολυδιασπάστηκε, οπότε κάθε τμήμα του έγινε ανεπαρκές στο να αντισταθεί στην παγκοσμιοποίηση, που είχε την βοήθεια … 700 ΜΚΟ που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα.
Η ΛΑ.Ε. άλλαζε πορεία προς τον κακώς νοούμενο «δικαιωματισμό». Το ΔΗΚΚΙ έβαζε τα εθνικά - πατριωτικά ζητήματα και κατακρινόταν. Ο Π. Λαφαζάνης, όποτε μιλούσε για εθνικά ζητήματα, του χτυπούσαν το καμπανάκι για παραίτηση, κάτι που στο τέλος το κατάφεραν.
Η ΛΑ.Ε., δεν εξέπεμπε σαφές πολιτικό σήμα ανατροπής των μνημονίων και της αποικιοποίησης της χώρας και δεν προχώρησε σε ένα πλατύ μέτωπο όπως απαιτούσαν οι περιστάσεις. Κλείστηκε στην γραμμή της ανασυγκρότησης της Αριστεράς και παρά τις δικές μας παρεμβάσεις και κυρίως τις τοποθετήσεις του επικεφαλής της, παρέκλινε σε γραμμή ΑΝΤΑΡΣΥΑ, μετέθετε την σύγκρουση στο αόριστο μέλλον και έχασε την εμπιστοσύνη των πολιτών.
Με την διακήρυξη των «δικαιωματιστών» (που δεν είχε καθόλου αναφορά στην υπεράσπιση της πατρίδας), πήγε η ΛΑ.Ε. στις ευρωεκλογές. Αυτό το πρόγραμμα ηττήθηκε. Αλλά, χρέωσαν την ήττα, … σ΄ εμάς. Περιβάλλον … παράκρουσης.

Μήπως αυτή η συνεργασία είναι μια ευκαιριακή εκλογική συγκόληση ή η απαρχή ενός ευρύτερου μετώπου την επόμενη μέρα ;

-Ο Βάκης Τσιομπανίδης, πρόεδρος του ΑΚΚΕΛ, ήταν πρώην μέλος του ΔΗ.Κ.ΚΙ.
Με τον Δ. Καζάκη, συζητούσαμε στα γραφεία του ΔΗΚΚΙ, αρκετά πριν δημιουργηθεί το Ε.ΠΑ.Μ., πάρα πολλές φορές μέχρι τώρα, επανειλημμένως είχαμε προτείνει στην Π.Γ. και σε Π.Σ. της ΛΑ.Ε. συνεργασία με το Ε.ΠΑ.Μ. και με άλλους φορείς και δύο μήνες πριν τις ευρω-εκλογές, παραδώσαμε και σχετική -ομόφωνη από το ΔΗΚΚΙ- επιστολή - πρόταση στον Π. Λαφαζάνη, για ανάληψη ενεργειών η οποία δεν τελεσφόρησε.
Τώρα, κάναμε μια εκλογική συνεργασία, στη βάση κοινών ιδεολογικών προταγμάτων, με στόχο την Εθνική και Κοινωνική Απελευθέρωση. Η προσπάθεια γίνεται, τουλάχιστον για να υπάρξουν «φάροι», ώστε οι πολίτες -αν θελήσουν- να έχουν δημοκρατικό πατριωτικό κοινωνικό προσανατολισμό, σύμφωνα με τις μελέτες που έχουμε εκπονήσει. Αυτό, άμεσα ή όσο αντέξουμε κι εμείς, αν μας θεωρούν χρήσιμους.
Η χώρα μας, κινδυνεύει να καταστεί σύγχρονο Ολοκαύτωμα, προτού το ρεύμα του «ευρωσκεπτικισμού» και η αντίθεση μεταξύ Βορρά – Νότου, ανακόψουν την βούληση του γερμανικού ιμπεριαλισμού να επιβάλλει ένα νέο Ολοκληρωτισμό, στην θέση του παρωχημένου φασισμού του Μεσοπολέμου.

To δίπολο μνημόνιο/αντιμνημόνιο είναι ακόμα ζωντανό; Είναι δυνατή η αφύπνιση του Ελληνικού λαού;

Για το ΔΗΚΚΙ, το πρόταγμα είναι: Αποικιοποίηση και σκλαβιά ή Κυρίαρχος Λαός, Έθνος, Κράτος.
Οι όροι των μνημονίων της ιδιότυπης κατοχής, που με αυτούς μας πάνε δούλους στο 2060, στο 2114, κλπ, συνεχίζονται, αλλά μη ξεχνάμε πως τα μνημόνια είναι μια από τις τεχνικές που χρησιμοποιεί η Νέα Τάξη Πραγμάτων για την αποικιοποίηση της Ελλάδας.
Απτό παράδειγμα της βούλησής τους είναι πως, για το πέρασμα του αγωγού από την Βόρια Ελλάδα, δεν συμβολαιοποιήθηκε καν το ελάχιστο αντίτιμο του 1€, του Δικαίου συμβάσεων, που θα έδειχνε πως περνάει από κράτος ενιαίο και κυρίαρχο. Αυτά δεν θέλουν. Ούτε το ενιαίο, ούτε το κυρίαρχο.
Ισχυριζόμαστε ότι χρειάζεται εθνικο-απελευθερωτικός αγώνας, διότι αυτό που βιώνουμε εξομοιούται με κατοχή (= κατάκτηση, κατακυρίευση), αφού για τους πολίτες:
-Έχουν νομοθετήσει προληπτική «σύλληψη» εκφοβισμού,
-έχουν εξαναγκάσει σε «φυλάκιση» κατ΄ οίκον,
-έχουν επιβάλλει αδυναμία αγοράς φαρμάκων, κλπ («βασανιστήρια») και
-οδηγούν σε χιλιάδες αυτοκτονίες («εκτέλεση»)
Κάποιοι λένε ότι δεν είναι κατοχή, επειδή δεν γίνεται με στρατό (!), ότι πρόκειται για αμφισβήτηση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων (όταν μας έχουν διαλύσει την αμυντική ικανότητα και τεχνητά υπερχρεώσει και βουτάνε ότι βρίσκουν μπροστά τους), κλπ, ή κατ΄ άλλους ότι ζητείται άρση της λιτότητας, οπότε τα πρόβληματα λύνονται περίπου με … αναδιανομή (!)
Δείτε, κι ο ΕνΦΙΑ δεν είναι δήμευση, παρά φόρος σε κάτι που δεν παράγει εισόδημα, αλλά δήμευση είναι.
Και το να μη βρίσκεις δουλειά, δεν είναι τρομοκρατία, αλλά τρομοκρατία είναι.
Και το ευρώ δεν είναι μέσο πτώχευσης, παρά νόμισμα, αλλά μέσο πτώχευσης είναι.
Και με γενοκτονία εξομοιούνται τα προβλήματα, όχι με τους όρους τους παλιούς, αλλά γενοκτονία.
Σύστημα προγραμμάτισε όλα αυτά, ταυτόχρονα. Όχι αορίστως ο καπιταλισμός, ο οποίος βεβαίως έχει μερίδιο, αλλά που πολεμώντας μόνο αυτόν, αλλάζει πλέον μορφές και δεν τον φθάνεις.
Το πείραμα του Δ, Καζάκη με τον σταθμό επικοινωνίας e-roi, πέτυχε. Φάνηκε, πως με τέτοιους τρόπους μπορεί να υπάρξει αφύπνιση συνειδήσεων. Να ενισχύσουμε τον σταθμό και να είμαστε έτοιμοι να τον υπερασπιστούμε. Να τον πολλαπλασιάσουμε, με εκπομπές και από όλη την Ελλάδα.

Ποια είναι η πραγματική εικόνα της λεγόμενης μεταμνημονιακής Ελληνικής οικονομίας και ποιος ο αντίκτυπός της στη κοινωνία ;

-Ο αντίκτυπος στην κοινωνία είναι πως το σοκ και δέος, δυστυχώς έχουν περάσει και οι πολίτες απέχουν από την ψηφοφορία ή «τιμωρούν» πότε τον ένα και πότε τον άλλο. Όχι χωρίς ευθύνη όλων του χώρου μας, που αντί του κοινού αγώνα, ψάχνουμε ο ένας τις διαφορές ή τα λάθη του άλλου, την ώρα που «η Ελλάδα πεθαίνει». Το ΔΗΚΚΙ έχει αποδείξει την ενωτική ισότιμη προσπάθεια, πάρα πολλές φορές και με πολλούς τρόπους. Ένας από αυτούς είναι η συμμετοχή του στην ΕΠΑΝΕΚΚΙΝΗΣΗ - RESTART, για την κοινή δράση του Δημοκρατικού Πατριωτικού Κοινωνικού χώρου, στην οποία συμμετέχουν ίσως όλοι οι σχετικοί φορείς και ανένταχτοι αγωνιστές.
Η μνημονιακή γραμμή των πλεονασμάτων μαμούθ, μέχρι το 2022 αρκούν για να ισοπεδώσουν την χώρα.
Όπως αναφέραμε πριν, δεν υπάρχει μεταμνημονιακή ελληνική οικονομία. Ρέπει προς ολικά αποικιοποιούμενη και βουλιάζει στο σύστημα της χρεοκρατίας.
Μας έχουν φθάσει, να μας πτωχεύουν, με εργαλείο το € και τις νομοθεσίες του, έχουμε πληρώσει με το αίμα μας και να χρωστάμε περισσότερα απ΄ ότι χρωστούσαμε πριν 10 έτη, για ακόμα 50-100 έτη σκλαβιάς. Έχουμε φθάσει 1οι στον κόσμο με όλα τα αρνητικά ρεκόρ, από την αρνητική αποταμίευση και τα κόκκινα δάνεια, στην παιδική φτώχεια, στέρηση αγαθών και ελλειμματική διατροφή από λαχανικά, φρούτα, κλπ, στην αύξηση του αριθμού θυμάτων της σύγχρονης σκλαβιάς. Ανεκλπλήρωτες ανάγκες υγείας. Τεράστιο ποσοστό ανθρώπων, σε φτώχεια και κοινωνικό αποκλεισμό. Θα έλεγε κανείς και στα όρια της εκτεταμένης γενοκτονίας και αλλαγής πληθυσμού.
Από τι να μας σώσουν, η Γερμανο-Ε.Ε. και οι υποταγμένοι - συνθηκολογημένοι που εναλλάσσονται στην κυβέρνηση; 1οι στην αύξηση ανεργίας, του δημόσιου χρέους, των φόρων προς ΑΕΠ, στη μείωση του πληθυσμού, στις αμυντικές δαπάνες, του Α.Ε.Π., στη μείωση στη μείωση μισθών και συντάξεων που η τεταρτόϊκα και ο Στουρναρας, κ.ά, θέλουν ακόμα πιο δραματική μείωσή τους;

Μετά τη Συμφωνία των Πρεσπών υπάρχει μια έντονη κινητικότητα για κλείσιμο όλων των εθνικών θεμάτων, πως βλέπετε τις εξελίξεις;

-Η «συμφωνία» των Πρεσπών, δεν περνάει στην συνείδηση των Ελλήνων πολιτών. Δύο εκατομμύρια από αυτούς, παρά τις αντίξοες συνθήκες, το απέδειξαν και στα συλλαλητήρια. Αυτό, όσο κι αν ψηφίσουν ειδικά επιδόματα, όσο και αν κερνάνε γεύματα, όσο και αν πληρώνουν «μεροκάματα» για κλακαδόρους, όσο κι αν βάζουν 50-ρικα σε φάκελλα με ψηφοδέλτια.
Παράλληλα, με την πολιτική συνεχών υποχωρήσεων στον Τουρκικό επεκτατισμό και την κλιμάκωση του τελευταίου, ο οποίος θέτει πλέον επίσημα θέμα αναθεώρησης της Συνθήκης της Λωζάνης, αλλά και την αμφισβήτηση που εγείρει ο έλεγχος των συνόρων μας από το ΝΑΤΟ, κορυφώνεται η απειλή στο τόξο Κύπρος - Αιγαίο - Θράκη, σύμφωνα με την πάγια στρατηγική ΗΠΑ και Τουρκίας για τριχοτόμηση της περιοχής έως τον 25ο Μεσημβρινό.
Τίθεται επομένως θέμα συνολικής αμφισβήτησής μας «ως χώρας και ως λαού», και αν δεν ιδωθεί ως τέτοιο και δεν αποτραπεί, πριν απ΄ όλα με αλλαγή στην διεθνή μας πολιτική, εγκατάλειψη του δόγματος Ανήκουμε στη Δύση, υπεράσπιση της συνέχειας και της συνοχής της χώρας μας και αξιοποίηση των δυνατοτήτων που παρέχει σήμερα ο διαμορφωμένος πολυκεντρικός κόσμος, πάλι δεν θα υπάρξει άλλη προοπτική. Δεν φτάσαμε τυχαία εδώ!
Βεβαίως, για μετανάστες εδώ, που έζησαν στο καθεστώς του Χότζα που απαγόρευε να έχεις κότες, ώστε να είσαι εργασιακά εξαρτημένος, που ο Σαμαράς πρώτος τους δημιούργησε την εικόνα πως η Γερμανο-Ε.Ε. είναι παράδεισος και πως το € είναι αναγκαίο σκληρό νόμισμα, αυτούς είναι δύσκολο να τους πείσεις πως το € (με τις σχετικές νομοθεσίες του) είναι μέσο πτώχευσης των αδυνάμων χωρών και σκλαβοποίησης των πολιτών.
Αλλά οι μετανάστες, μεταναστεύουν κι αλλού όταν θέλουν. Οι Έλληνες, τι κάνουν, αφού η πολιτική καθορίζει τις ζωές τους; Δεν θα πρέπει να γίνουν ενεργοί πολίτες, να μελετήσουν τα προγράμματα των κομμάτων και να εμπιστευθούν κάποιο αξιόπιστο, ενάντια στα αναξιόπιστα που βίωσε; Θα ψηφίσουν πάλι υποταγμένους;
Χρειάζεται να κάνουμε μεγάλη ενημέρωση.
Απεύθυνόμαστε στους πολίτες, που με το 62% στο δημοψήφισμα του ΟΧΙ, δήλωσαν πως δεν θέλουν να είναι υπόδουλοι.
Επίσης, απευθυνόμαστε στους πολίτες της αποχής και τους λέμε: Η αποχή είναι ανοχή. Ψήφισε. Υποστήριξε. Αν δεν περπατάς, δεν αφήνεις ίχνη.

Eίναι εφικτή η ανατροπή του κατοχικού καθεστώτος; Ποιες θα ήταν οι προτεραιότητες μιας πραγματικά δημοκρατικής κυβέρνησης;

-Τα προγράμματα των κομμάτων του δημοκρατικού πατριωτικού κοινωνικού χώρου, είναι επαρκή. Αν θέλουν οι πολίτες την Απελευθέρωση, να αγωνιστούμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ για την ανατροπή του κατοχικού καθεστώτος, για Κυρίαρχη Ελλάδα.
Οι δημοσιευμένες εδώ και χρόνια προτεραιότητες, οι οποίες όμως δεν έτυχαν δημοσιότητος, λόγω των χαλκευμένων ΜΜΕ, αφορούν τα:
Εθνική ανεξαρτησία - Λαϊκή κυριαρχία - Έξοδος από το καθεστώς της Ευρωκρατίας και του Ευρώ μπορεί να γίνει το ξεκίνημα, με τα παρακάτω 10 βασικά σημεία, των:

1)Διαγραφής του Χρέους.

2)Σεισάχθειας στα ιδιωτικά χρέη.

3)Εθνικού νομίσματος - παροχής ρευστότητας και πολλαπλασιασμού του Προγράμματος των Δημοσίων Επενδύσεων ενός Ανασυγκροτημένου δημόσιου τομέα - Χρηματοδότησης της μ.μ. επιχείρησης.

4)Ακύρωσης των Μνημονίων, στήριξης μισθών, συντάξεων, επιδομάτων, μαζικής δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας με πλήρη απασχόληση.

5) Εθνικοποίησης των τραπεζών και των ΔΕΚΟ.

6)Διεκδίκησης του κατοχικού δανείου και των πολεμικών αποζημιώσεων.

7)Ανάκτησης του εθνικού πλούτου (ΔΕΚΟ και ξεπουλημένων κρατικών επιχειρήσεων) -Εθνικοποίησης των στρατηγικών επιχειρήσεων.

8)Παραγωγικής Ανασυγκρότησης - Αξιοποίησης των πλεονεκτημάτων της χώρας μας - Ενίσχυσης και Προστατευτισμού της Αγροτικής μας Οικονομίας.

9)Στρατηγικής σχέσης με την Ρωσία και τους BRICS κ.ά. - Αμυντικού δόγματος απέναντι στον Τουρκικό επεκτατισμό και Διαφοροποίησης των εξοπλισμών - Άρνησης στο ΝΑΤΟ.

10)Συντακτικής Εθνοσυνέλευσης, Εκδημοκρατισμού - Διακοπής της συνέχειας του κράτους - Απόδοσης ευθυνών!

Καλή λευτεριά.

Ευχαριστώ πολύ και καλή επιτυχία

-Κι εμείς σας ευχαριστούμε, για τις δικές σας προσπάθειες πλήρους ενημέρωσης των πολιτών.

Πρώτη Δημοσίευση

1 σχόλιο:

  1. Πολύ καλά τα λέει ο Γιώργος αλλά οι σωστές θέσεις απαιτούν και πράξεις δηλαδή πολύ δουλειά πραγματική οργάνωση και ξεκαθάρισμα από την σαβούρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή