Being Αλέξης Τσίπρας

 Εκ της διευθύνσεως

 Άραγε πιστεύει κάποιος στον ΣΥΡΙΖΑ το αφήγημα του εξιτηρίου από τα μνημόνια  ,των μέτρων και των αντίμετρων και της ρύθμισης του χρέους από τους καλούς μας τους εταίρους ;
Μάλλλον όχι γιατί θεωρητικά τουλάχιστον το πρόγραμμα δεν το ασπάζονται .Δεν βλέπουν τις συνεχόμενες δημοσκοπήσεις που όσο πειραγμένες κι αν είναι όλες συγκλίνουν στην κατακρήμνιση των ποσοστών του ; Άρα για ποιο λόγο έχουν γαντζωθεί τόσο απελπισμένα στις καρέκλες τους ; Εκτελούν συμβόλαια της νέας διαπλοκής ;

   Κατά τη γνώμη μου η απάντηση βρίσκεται μόνο στο κεφάλι του Αλέξη Τσίπρα και στην θεώρηση που έχει για το μέλλον της κεντροαριστεράς . Έχοντας απορροφήσει σχεδόν το σύνολο του ΠΑΣΟΚ και έχοντας στρέψει οριστικά το τιμόνι του ΣΥΡΙΖΑ από την ριζοσπαστική αριστερά στη σοσιαλδημοκρατία βλέπει τον εαυτό του σαν τον

διάδοχο της Παπανδρεϊκής κληρονομιάς . Αυτές του τις προσδοκίες ενισχύει η δυσκολία προσανατολισμού του ΠΑΣΟΚ , με την προσκόλληση στη ΝΔ να μη το καθιστά ελκυστικό για τους τέως ψηφοφόρους του και τους άλλους σχηματισμούς του χώρου όπως το Ποτάμι ή η Ώρα Αποφάσεων να έχουν αποφασίσει ότι το μέλλον τους είναι αλλού.

    Χτίζοντας τον δικό του κρατικό μηχανισμό περιμένει την «δεξιά παρένθεση» Μητσοτάκη και φαντάζεται τον εαυτό του σαν τον αδιαφιλονίκητο ηγέτη της μεγάλης προοδευτικής παράταξης που θα περιλαμβάνει όλα τα μνημονιακά ρετάλια παίζοντας και πάλι με τα αντιδεξιά ανακλαστικά του κόσμου , Σε αυτό θα βοηθήσει και ένας νέος γύρος εκκαθαρίσεων των τελευταίων βαριδιών από τον αρχικό ΣΥΡΙΖΑ . Αυτοί οι καυμένοι που πρόθυμα θα στηρίξουν την ψήφιση των μέτρων έστω και με πόνο ψυχής θα αποτελέσουν την Ιφιγένεια για την συνένωση του χώρου .

   Being Αλέξης Τσίπρας δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα γιατί τη μία θα πρέπει να προσκυνάς τη Μέρκελ και την άλλη να καπηλεύεσαι την ιστορία της αριστεράς . Αν αυτή μου η ανάλυση όμως έχει έστω και 1% επαφή με τις σκέψεις Τσίπρα μας περιμένουν πολύ δύσκολες μέρες ...