Μπαίνουμε σε μία περίοδο παγκόσμιου εμφυλίου πολέμου

Δημήτρης Καζάκης

Απόσπασμα από την εκπομπή «Στο Μικρόφωνο με τον Δημήτρη Καζάκη» της 2ας Ιουνίου 2020.*

Η εξέγερση που κλιμακώνεται στις Ηνωμένες Πολιτείες εξαιτίας της δολοφονίας του George Floyd δεν είναι μία έκρηξη κοινωνικής οργής για τη δολοφονία του, αλλά ένα πανεθνικό κίνημα.

Σε 47 πολιτείες των ΗΠΑ έχει επιβληθεί απαγόρευση κυκλοφορίας, κάτι που είχε να συμβεί σε τέτοια έκταση στις ΗΠΑ από την εποχή του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου. Κατά καιρούς υπήρξαν εξάρσεις τέτοιου είδους, όπως το 2001 στη Νέα Υόρκη με το τρομοκρατικό χτύπημα των δίδυμων πύργων, ή το 1992 που κάηκε το Λος Άντζελες όταν η αστυνομία δολοφόνησε εν ψυχρώ έναν νεαρό μαύρο.

Τώρα όμως είναι εκτεταμένη, πανεθνική η εξέγερση.

Χθες [1 Ιουνίου] καίγονταν 17 Πολιτείες και έξω από τον Λευκό Οίκο χρειάστηκε στρατιωτική επιχείρηση, με χιλιάδες στρατιώτες κατά των διαδηλωτών, με χημικά και χειροβομβίδες, προκειμένου να βγει ο Πρόεδρος Τραμπ από το καταφύγιο του στο υπόγειο του Λευκού Οίκου και να κάνει την περιβόητη βόλτα του έως και έξω από τον κήπο του Λευκού Οίκου, για να δείξει ότι δεν φοβάται.

Από την Παρασκευή, βεβαίως, βρίσκεται περισσότερο χρόνο στο υπόγειο παρά στα κανονικά δωμάτια του, από το φόβο των διαδηλωτών.

Από κει και πέρα, η απάντηση του κυρίου Τραμπ είναι γνωστή: απάντησε ότι θα φέρει στρατό, κάλεσε τους κυβερνήτες των Πολιτειών να χρησιμοποιήσουν βία ενάντια στους διαδηλωτές, χρησιμοποίησε μάλιστα και στρατιωτικούς όρους. Το ίδιο και ο υπουργός Άμυνας, Μαρκ Έσπερ, ένα από τα μεγαλύτερα γεράκια που έχει γνωρίσει η αμερικανική πολιτική, ο οποίος μιλούσε για battle space, δηλαδή για χώρο μάχης, όπου πρέπει να επικρατήσει ο νόμος και η τάξη και ότι αν δεν τα καταφέρει η εθνοφρουρά θα εμπλακούν οι ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ.

Οι ένοπλες δυνάμεις των HΠΑ απαγορεύεται να εμπλακούν για την αστυνόμευση εντός των Ηνωμένων Πολιτειών, παρόλα αυτά όμως, σε περίπτωση που υπάρχει ένοπλη εξέγερση ή τρομοκρατική επίθεση, επιτρέπεται στον Πρόεδρο ή στους κυβερνήτες να χρησιμοποιήσουν τις Ένοπλες Δυνάμεις των ΗΠΑ στο εσωτερικό της χώρας. Είναι το περίφημο insurrection act του 1807. Η εξέλιξη αυτή έχει πολύ ενδιαφέρον, αφού ο στρατός στις Ηνωμένες Πολιτείες μετά το δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο δεν έχει χρησιμοποιηθεί ποτέ για εσωτερικές ανάγκες ή για την αποκατάσταση της τάξης. Ακόμη και την εποχή του μεγάλου κινήματος για το Βιετνάμ και για τα δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες, χρησιμοποιούσαν κυρίως την εθνοφρουρά, που στην Αμερική τους αποκαλούν “οι στρατιώτες του Σαββατοκύριακου” γιατί είναι κανονικοί πολίτες, κάποιοι από αυτούς είναι εφεδρεία, αυτό που λέμε εμείς εν αποστρατεία. Ορισμένοι δεν αποστρατεύονται, απλά περνάνε από τον τακτικό στρατό στην εθνοφρουρά, αλλά η πλειονότητά τους είναι απλοί πολίτες οι οποίοι εκπαιδεύονται σε τοπικές μονάδες. Αυτοί είναι χειρότεροι από τον τακτικό στρατό, γιατί πρόκειται για τον γνωστό μέσο ακροδεξιό Αμερικανό, ο οποίος λατρεύει τα όπλα, τις ασκήσεις με τα όπλα. Τους είδαμε όταν αναπτύχθηκαν από τον κυβερνήτη της Μινεσότα στη Μινεάπολη τι έκαναν. Οι βιαιότητες και ενδεχομένως τα θύματά τους (δεν τα ξέρουμε αλλά ακούγονται πολλά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης), ήταν πολύ περισσότερα από ό,τι της αστυνομίας. Αυτό προκάλεσε μάλιστα και την παρέμβαση των Ενώσεων Αποστράτων στις ΗΠΑ, ιδιαίτερα των Αποστράτων από τον πόλεμο του Ιράκ, που κάλεσαν τον πρόεδρο Trump να ξανασκεφτεί τη χρήση του στρατού στην αντιμετώπιση των διαδηλωτών, διότι σε αυτήν την περίπτωση, η θέση των βετεράνων είναι πάρα πολύ δύσκολη εάν βρεθούν ένοπλα στο πλάι των διαδηλωτών.

Είναι η δεύτερη φορά που έχουμε παρέμβαση των Ενώσεων Βετεράνων των Ενόπλων Δυνάμεων των Ηνωμένων Πολιτειών υπέρ διαδηλωτών. Η πρώτη φορά ήταν την εποχή όπου υπερασπίστηκαν τα όρια Ινδιάνικου εδάφους επί Ομπάμα, όταν πήγε να περάσει αγωγός πετρελαίου από την περιοχή και έγινε προσπάθεια να επιβληθεί με τα όπλα στις ινδιάνικες φυλές. Εκεί συνέτρεξαν οι δυνάμεις των βετεράνων, με οπλισμό. Τότε αναθεωρήθηκε αυτή η πολιτική «στρατιώτες του Σαββατοκύριακου» και επανέκαμψε αργότερα με τον Trump.

Τέτοιες ανακοινώσεις βγαίνουν πλέον από τους βετεράνους, που δηλώνουν ότι θα βρεθούν ένοπλοι στο πλάι των διαδηλωτών εάν υπάρξει παρέμβαση του στρατού ή αν αρχίσει ένοπλη καταστολή των διαδηλωτών, δηλαδή εάν η κατάσταση προχωρήσει πέρα από αυτό που βλέπουμε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και στις τηλεοράσεις, σε μία γενικευμένη κλιμάκωση της σύγκρουσης που θα είναι ένοπλη.

Βεβαίως, όπως είναι λογικό, μία τέτοια κοινωνική έκρηξη έχει όλα τα χαρακτηριστικά που έχουν όλες οι κοινωνικές εκρήξεις, έχουμε και έκρυθμες καταστάσεις, έχουμε και συμμορίες που λεηλατούν μαγαζιά και δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά. Δείξτε μου μία κοινωνική επανάσταση, αυθεντική λαϊκή κοινωνική εξέγερση, όπου ο υπόκοσμος δεν έπαιζε το ρόλο του. Αν πιάσουμε από τη Γαλλική Επανάσταση μέχρι τις τελευταίες επαναστάσεις, αντιαποικιακές ή άλλες, πάντα ο υπόκοσμος έπαιζε το ρόλο του και το βαθύ κράτος το δικό του.

Έχει αναπτυχθεί η οργάνωση ANTIFA, που χαρακτηρίστηκε από τον πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών ως τρομοκρατική οργάνωση που θα κατασταλεί. Αυτό βέβαια το ξέρουνε οι διαδηλωτές, όπως το ξέρει και ο κόσμος όλος ότι είναι οργάνωση του βαθέως κράτους. Οι διαδηλωτές, μάλιστα, που αυτοργανώνονται πλέον, γιατί είναι πάνω 5 μέρες στο δρόμο και συγκρούονται με τις δυνάμεις καταστολής και την εθνοφρουρά, όπου έχει κατέβει, ξεκίνησαν πλέον να συλλαμβάνουν οι ίδιοι τους προβοκάτορες ΑΝΤΙFA. Υπάρχουν στο διαδίκτυο αρκετά βίντεο με συλλήψεις των ANTIFA από διαδηλωτές, και, ώ του θαύματος, είναι περιπτώσεις ανάλογες με τις δικές μας. Παράδειγμα, στην Ουάσιγκτον, υπάρχει βίντεο που συλλαμβάνεται προβοκάτορας καθώς σπάει το πεζοδρόμιο για να μαζέψει μάρμαρα από τα ρείθρα του πεζοδρομίου για να χτυπήσει τους αστυνομικούς. Οι διαδηλωτές πέφτουν επάνω του και τον συλλαμβάνουν. Όταν του βγάζουν την κουκούλα, διαπιστώνουν ότι είναι λευκός άνδρας, αγνώστων λοιπών στοιχείων, και τον παραδίδουν στην αστυνομία.


Έχει πολύ ενδιαφέρον να δείτε το πόσο οργανωμένοι είναι οι διαδηλωτές. Βοήθησε και η μάσκα. Να και ένα θετικό με τη μάσκα! Τώρα φοράνε όλοι μάσκα και είναι η μάσκα της Επανάστασης και όχι η μάσκα του κορωνοϊού, ή, όπως λέγεται χαρακτηριστικά, του «covid idiot», δηλαδή του «κορωνοηλίθιου», δηλαδή αυτού που νομίζει ότι θα σωθεί φορώντας τη μάσκα σε ανοιχτούς χώρους.

Έχουμε λοιπόν μία εξέλιξη που είναι πρωτοφανής για τα αμερικανικά δεδομένα, αλλά και για τα παγκόσμια δεδομένα. Κατά τη γνώμη μου ξεκινάει μία περίοδος παγκόσμιου εμφυλίου πολέμου! Το ποιες διαστάσεις θα πάρει, το πού και με ποιους όρους θα γίνει, το ποια πολιτικά αιτήματα θα προκύψουν και από ποιες δυνάμεις, όλα αυτά είναι ανοιχτά, αλλά πιστεύω ότι αυτό θα ξεκινήσει και μέσα στην Ευρώπη.

Ας δούμε τα στοιχεία που έχουν προκαλέσει αυτήν την οργή και το ξέσπασμα, που δεν πρόκειται να κατασταλεί εύκολα. Δεν μιλάμε για την καταστολή που μπορεί να υπάρξει με τη δύναμη του στρατού ή του κατασταλτικού βραχίονα του αμερικανικού κράτους – αυτό μπορεί να το καταφέρουν για κάποιο συγκεκριμένο λόγο με κάποιο συγκεκριμένο τρόπο. Αλλά δεν πρόκειται να ανασταλεί αυτή η περίοδος των μεγάλων εξεγέρσεων και ο λόγος για τον οποίο δεν πρόκειται να ανασταλεί φαίνεται από τα εξής στοιχεία:

Τη Δευτέρα οι άνεργοι ξεπέρασαν τα 40 εκατομμύρια στις Ηνωμένες Πολιτείες – οι επίσημα άνεργοι. Το τι γίνεται βέβαια από κει και πέρα με προσωρινή απασχόληση, με διάχυση της ανεργίας σε ευρύτατα στρώματα, ο καθένας μπορεί να το καταλάβει. 40 εκατομμύρια, με προοπτική να ξεπεραστεί το 25% της ανεργίας που υπήρχε στο μεγάλο κραχ του 1929. Πολλοί εικάζουν ότι τείνει προς τα εκεί η αμερικανική οικονομία.

Το πρώτο τρίμηνο του 2020 η αμερικανική οικονομία συρρικνώθηκε κατά 5%, ενώ δεν είχε εκδηλωθεί ακόμη το καταστροφικό δυναμικό των πολιτικών αποφάσεων για την πανδημία του κορωνοϊού. Ακόμη ήταν στα σπάργανα αυτή η ιστορία. Παρόλα αυτά, υπήρχε μία συρρίκνωση της τάξης του 5%, που για τις Ηνωμένες Πολιτείες είναι πολύ μεγάλο νούμερο. Επίσης, αυτήν τη στιγμή, περίπου 100 εκατομμύρια εργαζόμενοι στις ΗΠΑ ανήκουν στην κατηγορία του Working Poor, δηλαδή του εργαζόμενου φτωχού. Δηλαδή αυτού που δουλεύει με πλήρη απασχόληση αλλά δεν μπορεί να βγάλει καθόλου τα έξοδα του, να αντιμετωπίσει δηλαδή την καθημερινότητά του, αφού έχει ένα τρομακτικό ιδιωτικό χρέος το οποίο είναι ένα από τα μεγαλύτερα στον πλανήτη, χρωστάει τρεις φορές το μελλοντικό του εισόδημα. Όχι μόνο το τωρινό, αλλά και το μελλοντικό του.

Τα 1.200 δολάρια που δόθηκαν με τα τσεκ του Τραμπ και που ήλπιζαν οι πολιτικές ελίτ, και οι δημοκρατικοί και ρεπουμπλικάνοι, ότι θα ησυχάσουν κάπως τον κόσμο, αυτό το ποσό εξανεμίστηκε πριν καν φτάσει στο νοικοκυριό γιατί πήγε στο χρέος και στις υποχρεώσεις.

Γι’ αυτό και λέγαμε πάντα ότι δεν έχει νόημα να δώσεις εισόδημα πραγματικό, εάν δεν εξασφαλίσεις ότι δεν υπάρχουν χρέη, εάν δεν πας σε διαγραφή ή πραγματικό μορατόριουμ χρεών. Τώρα, στην περίοδο του κορωνοϊού, έχουμε 105.000 νεκρούς στις ΗΠΑ. Με τα μέχρι πρόσφατα στοιχεία, το 68% αυτών των ανθρώπων είναι αφροαμερικανοί.

Χθες είχαμε τις μεγαλύτερες διαδηλώσεις από εδώ και πολλά χρόνια που είδαμε στην Ιταλία, στη Ρώμη και το Μιλάνο. Κυριάρχησε το αίτημα «εδώ και τώρα να φύγει η Ιταλία από την Ευρωπαϊκή Ένωση»! Δεν είδαμε τίποτα από όλα αυτά στα Μέσα Μαζικής Εξημέρωσης τα δικά μας, δεν είδαμε να ενώνεται ο κόσμος της αριστεράς με τον κόσμο της δεξιάς κάτω από το κοινό αίτημα: το να φύγουμε εδώ και τώρα από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ήταν το κυρίαρχο αίτημα των μεγάλων αυτών διαδηλώσεων, που δεν έγιναν μόνο στην αριστερή Ρώμη, αλλά και στη συντηρητική πλούσια πόλη του βορρά, το Μιλάνο, που βεβαίως πλήγηκε ιδιαίτερα από τον κορωνοϊό.

Μπαίνουμε λοιπόν σε μία περίοδο παγκόσμιου εμφυλίου πολέμου, που θα τον δούμε να εξελίσσεται σε πολλές χώρες και με πολλούς τρόπους, γιατί πλέον η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο. Σε μία περίοδο παγκόσμιου εμφυλίου πολέμου με διάφορες μορφές, που τα κυρίαρχα χαρακτηριστικά του δεν θα μοιάζουν καθόλου με τα χαρακτηριστικά των εμφυλίων που είδαμε στην περίοδο της δεκαετίας του ’90. Εκείνοι οι εμφύλιοι ήταν περισσότερο εμφύλιοι διάλυσης ή κατάρρευσης συγκροτημένων κρατών, είτε στην Αφρική, είτε στην Ασία, είτε στη Λατινική Αμερική.

Τώρα θα έχουμε εμφυλίους όπου πλέον θα πρωταγωνιστεί μία μεγάλη τάξη ή κοινωνικά στρώματα, αυτά που τα ονομάζουν precarious ή αλλιώς πρεκαριάτο (η λέξη προέρχεται από το precariat, που είναι από το precarity, που σημαίνει η κατάσταση να ζεις σε μία συνεχή αβεβαιότητα χωρίς καμία εξασφάλιση. Παίρνει από κει το πρώτο συνθετικό και παίρνει το δεύτερο από το προλεταριάτο και φτιάχνεται η λέξη precariat). Το πρεκαριάτο είναι το κομμάτι της εργατικής τάξης που συνετρίβη, έχασαν τα δικαιώματα τους, έχασαν τη δυνατότητα να εξασφαλίζουν τα προς το ζην και αυτό συμβαίνει ακόμα και στις πολύ ανεπτυγμένες χώρες. Αυτή η τάξη θα είναι η αιχμή του δόρατος. Το φοβούνταν οι ελίτ τα τελευταία χρόνια ιδιαίτερα μετά το 2008 -2009 μέχρι σήμερα με όλα αυτά που έχουν συμβεί. Αυτή η τάξη βγαίνει μπροστά, και αυτό φαίνεται στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Για όσους νομίζουν ότι είναι οι μαύρες κοινότητες που εξεγείρονται, κάνουν πολύ μεγάλο λάθος, ιδιαίτερα όταν στην Ουάσιγκτον ή στην Minnesota βλέπεις στις διαδηλώσεις κυρίως νέες ηλικίες και μικτές διαδηλώσεις, μαύροι λευκοί και λατίνοι. Μιλάμε πλέον για μία τάξη που κινητοποιείται, μία τάξη που το κομμάτι της αυτό βγαίνει μπροστά.

Το πώς θα κλιμακωθεί θα δείξει. Παρομοιάζω αυτήν την περίοδο εμφυλίου πολέμου με την ανάλογη περίοδο του εμφυλίου πολέμου που ζήσαμε στην περίοδο του 18ου αιώνα. Ήταν η πολιτική περίοδος όπου οι λαοί, με επικεφαλής την αστική τάξη ή χωρίς αυτήν, διεκδικούσαν δικαιώματα. Δηλαδή μπαίνανε στο παιχνίδι και λέγανε ότι το κράτος ή η πολιτική δεν μπορεί να αφορά μόνο τις καλές τάξεις της κοινωνίας, πρέπει να αφορά και εμάς όλους τους υπόλοιπους. Αυτό το είδαμε και στους εμφυλίους της Αγγλίας, αλλά και αργότερα.

Τις μέρες αυτές κλιμακώνονται και οι κινητοποιήσεις στην Ιταλία. Εγώ πιστεύω ότι κλιμακώνεται και η κρίση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτήν τη στιγμή υπάρχει μία κρίση συγκρότησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης και θα δούμε μεγάλες κινητοποιήσεις.

Φαίνεται ότι ανάλογη έκρηξη προετοιμάζεται και στην Αγγλία και στη Γερμανία. Οι πρώτες μεγάλες διαδηλώσεις ενάντια στον lockdown αντιμετωπίστηκαν με πολύ άγριο τρόπο από την αστυνομία και τις δυνάμεις καταστολής. Βέβαια, όταν πρωτοεκδηλώθηκαν οι κινητοποιήσεις ενάντια στον lockdown, και στην Αμερική και στην Αγγλία και στη Γερμανία, χαρακτηρίστηκαν ακροδεξιές και λοιπά και περιθωριοποιήθηκαν. Αλλά τώρα μπαίνει ολόκληρη κοινωνική τάξη μπροστά, γι’ αυτό και προσπαθούν να την απομονώσουν από τον μέσο Αμερικανό συντηρητικό, που κοιτάει τη δουλίτσα του και την ιδιοκτησία του, τη μικρή επιχείρηση του ή οτιδήποτε.

Γι’ αυτό και στις ΗΠΑ έχουν αφήσει τις συμμορίες να δρουν ανεξέλεγκτα και έχουν βάλει και τους ΑΝΤΙFA και τους υπόλοιπους. Στο βαθμό που οργανώνονται αυτοί και συμπαρασύρουν και τα τοπικά συνδικάτα -γιατί αρχίζουν πλέον και μπαίνουν οι τοπικές των συνδικάτων μέσα στον αγώνα αυτό- πλέον θα απομονωθούν αυτά τα στοιχεία, και έτσι φεύγουμε. Μία εξέλιξη τελείως διαφορετική.

Να θυμίσω μόνο ότι στην ανάλογη περίπτωση της ισπανικής γρίπης το 1918 στις Ηνωμένες Πολιτείες, είχαμε την πιο ηρωική περίοδο του εργατικού κινήματος στις Ηνωμένες Πολιτείες, με πολλούς νεκρούς, τεράστιες απεργίες, κινητοποιήσεις απίστευτες, όπου πραγματικά κινδύνευσε ο αμερικάνικος καπιταλισμός. Είχαμε επίσης και μία φοβερή εκτίναξη της συμμετοχής των συνδικάτων, που βεβαίως εκείνη την εποχή δεν ήταν όπως σήμερα, μέρος του καθεστώτος δηλαδή, αλλά μάχιμες οργανώσεις, είτε με το IWW που ήταν η επαναστατική πλευρά των συνδικάτων, είτε της AFL, της συντηρητικής δηλαδή πτέρυγας.

Ανάλογη έξαρση είχαμε και στην Ευρώπη, όπου είχαμε τη μετατροπή των σημαιών της καραντίνας σε κόκκινες σημαίες με το αίτημα του σοσιαλισμού, όπως και στη Γερμανία είχαμε επανάσταση.

* Ολόκληρη την εκπομπή «Στο Μικρόφωνο με τον Δημήτρη Καζάκη» της 2ας Ιουνίου 2020 μπορείτε να την δείτε εδώ.

5 Ιουνίου 2020 / Πηγή : epamhellas.gr