Tο νόμπελ οικονομικών απονεμήθηκε φέτος στον Ινδό οικονομολόγο Αμπιτζίτ Μπανερτζί, από κοινού με την Εστέρ Ντιφλό και τον Μάικλ Κρέμερ, «για την πειραματική προσέγγιση στην ανακούφιση της παγκόσμιας φτώχειας».
Ο Αμπιτζίτ Μπανερτζί, μαζί με άλλους 40 οικονομολόγους, είχε απαντήσει τον Φεβρουάριο του 2015 σε ερωτήσεις του πανεπιστημίου του Σικάγου σχετικά με την ελληνική κρίση, τα αιτήματα της τρόικας και τις επιπτώσεις που θα είχε για τον ελληνικό πληθυσμό μια αθέτηση πληρωμών.
Ο ίδιος σημείωσε ότι η διακοπή της αποπληρωμής του ελληνικού χρέους θα είχε θετικά αποτελέσματα για την ελληνική οικονομία, ενώ έκανε λόγο και για αλλαγή της ισοτιμίας του νομίσματος, κάτι που μπορούσε να επιτευχθεί μόνο με έξοδο από το ευρώ.
Οι ερωτηθέντες έπρεπε να απαντήσουν μονολεκτικά αν συμφωνούν ή διαφωνούν με μια πρόταση που τους παρουσιαζόταν και να τεκμηριώσουν την σκέψη τους με μια πρόταση.
Οι τρεις ερωτήσεις και οι αντίστοιχες απαντήσεις του – νομπελίστα πλέον – οικονομολόγου ήταν οι εξής:
1) O μέσος Έλληνας πολίτης θα ευνοηθεί (οικονομικά) εάν επικρατήσει το “ναι” στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου για το αν θα πρέπει να γίνουν δεκτοί οι όροι που προσφέρουν οι δανειστές της Ελλάδας.
– Διαφωνώ. Πιστεύω ότι μια αλλαγή της νομισματικής ισοτιμίας μπορεί να επιφέρει μια πιο βιώσιμη κατεύθυνση για την ελληνική οικονομία.
2) Σε δέκα χρόνια, η κατά κεφαλήν αγοραστική δύναμη στην Ελλάδα θα είναι υψηλότερη εάν – αντί να συνεχίσουν την αποπληρωμή του χρέους για την επόμενη δεκαετία και αποδεχτούν τους δημοσιονομικούς κανόνες που επικρατούν αυτή τη στιγμή – αρνηθεί να συνεχίσει το πρόγραμμα της Τρόικας και προχωρήσει σε αθέτηση πληρωμών.
– Συμφωνώ. Η συσσώρευση δημοσίου χρέους είναι ιδιαίτερα κοστοβόρα ενώ η εσωτερική ζήτηση αποτελεί σημαντικό πρόβλημα. Η κυβέρνηση αναλώνεται σε προσπάθειες (οικονομικής) πυρόσβεσης αντί να ασκεί πραγματική πολιτική.
3) Η υπερπροσφορά για την έκδοση ομολόγων από την Ελλάδα και την Πορτογαλία, σημαίνει ότι δεν υπάρχει ενδεχόμενο στάσης πληρωμών από κάποιο κράτος στο προσεχές μέλλον.
– Διαφωνώ. Πρόκειται για μικρές χώρες. Αν και δεν είναι πολύ πιθανό, δεν είναι αδύνατο να υπάρξει κάποιο πολιτικό σοκ για κάποια μεγαλύτερη χώρα. Και τότε όλα τα ενδεχόμενα θα είναι ανοιχτά.
Ο Αμπιτζίτ Μπανερτζί, μαζί με άλλους 40 οικονομολόγους, είχε απαντήσει τον Φεβρουάριο του 2015 σε ερωτήσεις του πανεπιστημίου του Σικάγου σχετικά με την ελληνική κρίση, τα αιτήματα της τρόικας και τις επιπτώσεις που θα είχε για τον ελληνικό πληθυσμό μια αθέτηση πληρωμών.
Ο ίδιος σημείωσε ότι η διακοπή της αποπληρωμής του ελληνικού χρέους θα είχε θετικά αποτελέσματα για την ελληνική οικονομία, ενώ έκανε λόγο και για αλλαγή της ισοτιμίας του νομίσματος, κάτι που μπορούσε να επιτευχθεί μόνο με έξοδο από το ευρώ.
Οι ερωτηθέντες έπρεπε να απαντήσουν μονολεκτικά αν συμφωνούν ή διαφωνούν με μια πρόταση που τους παρουσιαζόταν και να τεκμηριώσουν την σκέψη τους με μια πρόταση.
Οι τρεις ερωτήσεις και οι αντίστοιχες απαντήσεις του – νομπελίστα πλέον – οικονομολόγου ήταν οι εξής:
1) O μέσος Έλληνας πολίτης θα ευνοηθεί (οικονομικά) εάν επικρατήσει το “ναι” στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου για το αν θα πρέπει να γίνουν δεκτοί οι όροι που προσφέρουν οι δανειστές της Ελλάδας.
– Διαφωνώ. Πιστεύω ότι μια αλλαγή της νομισματικής ισοτιμίας μπορεί να επιφέρει μια πιο βιώσιμη κατεύθυνση για την ελληνική οικονομία.
2) Σε δέκα χρόνια, η κατά κεφαλήν αγοραστική δύναμη στην Ελλάδα θα είναι υψηλότερη εάν – αντί να συνεχίσουν την αποπληρωμή του χρέους για την επόμενη δεκαετία και αποδεχτούν τους δημοσιονομικούς κανόνες που επικρατούν αυτή τη στιγμή – αρνηθεί να συνεχίσει το πρόγραμμα της Τρόικας και προχωρήσει σε αθέτηση πληρωμών.
– Συμφωνώ. Η συσσώρευση δημοσίου χρέους είναι ιδιαίτερα κοστοβόρα ενώ η εσωτερική ζήτηση αποτελεί σημαντικό πρόβλημα. Η κυβέρνηση αναλώνεται σε προσπάθειες (οικονομικής) πυρόσβεσης αντί να ασκεί πραγματική πολιτική.
3) Η υπερπροσφορά για την έκδοση ομολόγων από την Ελλάδα και την Πορτογαλία, σημαίνει ότι δεν υπάρχει ενδεχόμενο στάσης πληρωμών από κάποιο κράτος στο προσεχές μέλλον.
– Διαφωνώ. Πρόκειται για μικρές χώρες. Αν και δεν είναι πολύ πιθανό, δεν είναι αδύνατο να υπάρξει κάποιο πολιτικό σοκ για κάποια μεγαλύτερη χώρα. Και τότε όλα τα ενδεχόμενα θα είναι ανοιχτά.
14 Οκτωβρίου 2019 / Πηγή : info-war.gr
Η περίοδος από την πραξικοπηματική κατάληψη δια των όπλων της Ελληνικής Κυβέρνησης το 1973 από τον αμερικανοκίνητο Ιωαννίδη και τους εντεύθεν κληρονόμους του μέχρι το 2115, οπότε οι κληρονόμοι - εκτελώντας πρόθυμα και με το αζημίωτο εντολές των αλλοδαπών αφεντικών τους - θα έχουν ξεπουλήσει σε αλλοδαπούς "επενδυτές" κάθε σπιθαμή Ελληνικής γης και θα έχουν μετατρέψει σε ασήμαντη μειοψηφία στη Χώρα μας τους Έλληνες ιθαγενείς, θα μείνει γνωστή στην Παγκόσμια Ιστορία ως η περίοδος της Μεγίστης Ξεφτίλας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο τέλος της περιόδου της Μεγίστης Ξεφτίλας θα σημάνει, κατά τη εκτίμησή μου τουλάχιστον, και το τέλος του Ελληνικού Κράτους (θα μετονομασθεί πιθανώς Bundesstan) καθώς και της Ελληνικής ως επίσημης Κρατικής Γλώσσας (η Κύπρος θα έχει φύγει λίγο νωρίτερα, χάρη στην "υποστήριξη" που λαμβάνει από τους Ελλαδίτες κληρονόμους του Ιωαννίδη). Μετά από όλα αυτά, οι Εταίροι, με τη μεγαλοψυχία που τους διακρίνει, θα διαγράψουν μονομερώς το χρέος της αποδημήσασας πλέον εταίρας και θα μοιράσουν το σαρκίο της βόρεια, ανατολικά και δυτικά!