Η Συρία είναι πολύ κοντά...

Τζούλια Λιακοπούλου

Αν ζούσε σήμερα ο Μπρεχτ και παράφραζε λίγο τα λόγια του, θα έλεγε: « Όταν βομβάρδισαν τη Γιουγκοσλαβία, δε διαμαρτυρήθηκα, γιατί ο Μιλόσεβιτς ήταν χασάπης. Όταν βομβάρδισαν το Αφγανιστάν, δε διαμαρτυρήθηκα, γιατί ο Μπιν Λάντεν ήταν τρομοκράτης. Όταν βομβάρδισαν το Ιράκ, δε διαμαρτυρήθηκα, γιατί ο Σαντάμ Χουσεΐν ήταν δικτάτορας. Όταν βομβάρδισαν το σπίτι μου, κανείς δε διαμαρτυρήθηκε, γιατί κανείς δεν είχε μείνει….»

Πόλεμος και Ειρήνη και τα Σταφύλια της Οργής επιδόρπιο στο τραπέζι αυτών που διευθύνουν την τύχη αυτού του πλανήτη. Οι πολιτικοί αναλυτές λένε ότι η αντίστροφη μέτρηση, έχει αρχίσει… Κάθε σοβαρά σκεπτόμενος άνθρωπος γνωρίζει ότι, η αντίστροφη μέτρηση έχει αρχίσει εδώ και αιώνες.Η αντίστροφη μέτρηση άρχισε – και αρχίζει – κάθε φορά που γεννιέται κάποιος με αδηφάγα τάση να υπερισχύσει των άλλων. Η αντίστροφη μέτρηση άρχισε τη στιγμή που ο Κάϊν δολοφονούσε τον Άβελ… Από τότε, ηγέτες, κράτη, σχήματα (πολιτικά-θρησκευτικά), παίζουν το ρόλο του Κάϊν. Από το λυκαυγές ακόμη αυτού του κόσμου, αυτόκλητοι προστάτες του Παγκόσμιου Συμφέροντος, επιδίδονται σε σφαγές, γενοκτονίες, αφανισμούς πόλεων κι όλα αυτά, στο όνομα της Νομιμότητας, της Δημοκρατίας, της Ελευθερίας.

Ποιάς νομιμότητας;
Ποιάς δημοκρατίας;
Ποιάς ελευθερίας;

Συνήθως, όλες αυτές οι “έννοιες”, κινδύνευαν – και κινδυνεύουν – χιλιάδες μίλια μακριά από αυτούς που τρέχουν να τις προστατέψουν.

Ποιά νομιμότητα καλύπτει το θάνατο εκατομμυρίων παιδιών από πείνα, από ανίατες ασθένειες; Παιδιών που γεννιούνται με δυσμορφίες και πεθαίνουν λίγα χρόνια μετά τη γέννησή τους, επειδή, κάποιος μεγαλομανής, με ξενοδοχειακή εγωπάθεια, αποφάσισε να εδραιώσει τις “αξίες” του με βόμβες, με χημικά και βιολογικά όπλα.

Ποιά δημοκρατία θεσπίζεται από το σπαραγμό των μανάδων που βλέπουν τα ίδια τους τα σπλάχνα να γίνονται βορά σ’ένα φλεγόμενο, κατεδαφιστέο κόσμο;

Στο όνομα ποιάς ελευθερίας καταργούν οι επίγειοι θεοί τη δυνατότητα παροχής ίσων ευκαιριών ζωής για όλους;

Πώς εννοούν οι “ισχυροί” αυτού του ταλαίπωρου πλανήτη την ισότητα; Βομβαρδίζοντας αμάχους, αθώους, παιδιά, γέροντες; Γεμίζοντας τον κόσμο με ορφανά, με πρόσφυγες, με ακρωτηριασμένους, με επαίτες, με μισότρελους;

Οι άρχοντες αυτού του κόσμου, από αγάπη για μας τους πληβείους τα κάνουν όλα – και πολέμους, και αποκλεισμούς, και τρομοκρατικές ενέργειες, και ό,τι τέλος πάντων η “ουμανιστική τους” παιδεία τους υπαγορεύει.

Άσε τον Ο.Η.Ε….Άσε την Ε.Ε…., οδός απόντων υπευθύνων...

Στην παγκόσμια σκακιέρα των συμφερόντων, το Roia-Mat έγινε στην ανοχή μας, στην ηθική μας, στις προσωπικές μας αξίες, στο φιλότιμό μας, στην ανθρωπιά μας. Κάποτε, η ιστορία θα γράψει για τον πλανήτη Γη: “Εκεί… βρισκόταν η μεγάλη λεωφόρος του πάθους και του λάθους, όπου κονιορτοποιήθηκαν αξίες, ανθρωπιά και ηθική…”

Μπήκαμε σε μια νέα κοσμογονική εποχή, χωρίς την ανάλογη πνευματική προετοιμασία. Πήραμε στα χέρια μας τρομακτικές δυνάμεις, χωρίς να έχουμε συνειδητοποιήσει τις συνέπειες από την αλόγιστη χρήση τους. Παίζουμε μαζί τους σαν τους μαθητευόμενους μάγους, χωρίς αυξημένο το αίσθημα ευθύνης. Οι τύχες αυτού του κόσμου έχουν αφεθεί στα χέρια ανερμάτιστων πνευματικά και ανεύθυνων ανθρώπων και οι δυνάμεις αυτές έχουν γίνει όργανο και μέσον ομαδικής καταστροφής! Ο Ροβέρτος Οπενχάιμερ, όταν παρουσιάστηκε στην επιτροπή του Αμερικανικού Κογκρέσου για ν’απαντήσει, αν υπάρχει δυνατότητα άμυνας εναντίον της ατομικής επίθεσης, απάντησε: «…Και βέβαια υπάρχει… Η ΕΙΡΗΝΗ» !

Η Τουρκία είναι μια υπολογίσιμη, ανυπάκουη και επεκτατική δύναμη, η οποία όμως, για να επεκταθεί, έχει την ανάγκη και την υποστήριξη της μιας μεγάλης δύναμης και την ανοχή της άλλης…

Όσον αφορά την Κύπρο και την Ελλάδα, τα συνεχή πισώπλατα μαχαιρώματα που τρώνε οι Κούρδοι, στους οποίους χρωστούν οι ΗΠΑ, η Ρωσία, ο Άσαντ και η ΕΕ, αφού χωρίς αυτούς το Ισλαμικό Κράτος θα αποτελούσε Ευρωπαϊκή και Παγκόσμια απειλή, να μας γίνουν μαθήματα γιατί, με υποσχέσεις δεν εξασφαλίζουμε την επιβίωσή μας ως έθνος και ως κράτος… Με τις δικές μας δυνάμεις πρέπει να αντιμετωπίσουμε τη Λερναία Ύδρα και να μην εμπιστευόμαστε ποτέ κανέναν, όσο στενός σύμμαχος και να φαίνεται ότι είναι. Η ιστορία μας είναι γεμάτη με συμμάχους και με φίλους που μας πρόδωσαν για ίδιον όφελος…!
Η Συρία είναι πολύ κοντά…

Πρώτη Δημοσίευση