Το "σύστημαν" δεν πολεμιέται με αριστερό και δεξιό κομφορμισμό, όσο ριζοσπαστικός κι αν φαντάζει στα λόγια, αλλά με αυθεντική πίστη στον ίδιο τον λαό και τη δύναμη που κρύβει ο ίδιος μέσα του, ικανή να γυρίσει ακόμη και πιο τους σκουριασμένους τροχούς της ιστορίας. Ο λαός μπορεί να μεγαλουργήσει ακόμη και στις πιο μαύρες εποχές αρκεί οι πιο συνειδητοί ανάμεσά του, οι πιο αφοσιωμένοι να ζουν και να αναπνέουν για το καλό του, να είναι ένα μ' αυτόν, αίμα από το αίμα του, σάρκα από την σάρκα του.
Όχι με αυτοδιορισμένες ηγεσίες και πρωτοπορίες ελέω πολιτικής και ιδεολογικής θεολογίας. Ούτε βολεμένοι κομματικοί γραφειοκράτες. ηλίθιοι διανοούμενοι και ακαδημαϊκοί που ξέρουν να μόνο να κλείνουν σε όλες τις πτώσεις τη λέξη επανάσταση, δημοκρατία, δικαιώματα, αλλά δεν γνωρίζουν τίποτε απολύτως από τον μόχθο και τον επιούσιο του ίδιου του λαού.
Οι μόνες δυνάμεις που μπορούν αυθεντικά να εκφράσουν έναν λαό είναι μόνο εκείνες που εξαρτώνται αποκλειστικά από τον ίδιο και απαρτίζονται από τον ίδιο. Καμιά άλλη. Ποτέ στην ιστορία και σε κανένα μήκος και πλάτος της γης από την εποχή που εμφανίστηκε στο προσκήνιο ο λαός δεν μπόρεσε να φέρει ανάποδα την κατάσταση χωρίς οργανωμένες κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις που γεννήθηκαν και συντηρήθηκαν απευθείας από τον ίδιο. Ούτε στη χώρα μας έγινε ποτέ.
Δεν ήταν ούτε η αριστερά, ούτε φυσικά η δεξιά που μπόρεσε να απελευθερώσει τη δύναμη που κρύβει μέσα του ο ίδιος ο λαός για να μεγαλουργήσει, για να φέρει τα πάνω-κάτω. Μόνο δυνάμεις που μάχονταν για τα πιο ζωτικά του συμφέροντα και τα πιο επείγοντα κοινωνικά και πολιτικά αιτήματα του ίδιου του λαού.
Κι αυτό σηματοδοτεί το ψηφοδέλτιο του ΕΠΑΜ-ΑΚΚΕΛ και όλων των άλλων κοινωνικοπολιτικών δυνάμεων που το στηρίζουν. Είναι η πρώτη φορά σ' ολόκληρη την μεταπολιτευτική ιστορία που στις εκλογές συμμετέχει ένα ψηφοδέλτιο από πολιτικές δυνάμεις που συγκροτήθηκαν μέσα στον ίδιο τον λαό - ένα παλλαϊκό μέτωπο από ανθρώπους της διπλανής πόρτας και ένα κόμμα αυθεντικά και ταξικά αγροτικό - μαζί και κοινωνικές δυνάμεις που αγωνίζονται για τα πιο θεμελιώδη και ζωτικά λαϊκά αιτήματα στις μέρες μας.
Είμαι σίγουρος ότι η 7η Ιούλη θα καταγραφεί στην ιστορία. Όχι σαν μια ακόμη βδελυρή ήττα των λαϊκών προσδοκιών από τους κομματικούς μηχανισμούς της εξουσίας με αριστερό και δεξιό προσωπείο. Αλλά σαν αφετηρία της συσπείρωσης και της ενότητας του ίδιου του λαού μας με σκοπό την απελευθέρωση από το ζυγό της κατοχής, για την ελευθερία, τη δημοκρατία και την Ελλάδα που ονειρεύτηκαν και αγωνίστηκαν γενιές και γενιές Ελλήνων από την εποχή της παλιγγενεσίας έως το έπος της Εθνικής Αντίστασης.
6 Ιουλίου 2019 / Πηγή : dimitriskazakis.blogspot.com
Καμία αλλαγή δεν φαίνεται να έρχεται εκτός απο την περαιτέρω υποτέλεια και εκμηδένιση
ΑπάντησηΔιαγραφή