Η πολιτική των ηπίων τόνων που ακολουθεί η Ελληνική κυβέρνηση στις προκλήσεις της Αγκύρας το μόνο αποτέλεσμα που έχει είναι να καθυστερεί την κρίση που κάποτε θα ξεσπάσει με την γείτονα .Και εάν αυτό είναι το ζητούμενο έχει καλώς.Θα πρέπει όμως να γνωρίζουμε ότι η πολιτική της Ελλάδος των ηπίων τόνων ερμηνεύεται από την Άγκυρα ως αδυναμία της Ελλάδος γεγονός που την ενθαρρύνει να θέσει θέμα για άλλες παραχωρήσεις των Αθηνών.Μέσα στην γραμμή των ηπίων τόνων είναι και το “δεν διεκδικούμε τίποτα” που αποτελεί ολέθρια πολιτική απέναντι στην Τουρκία .Είναι λάθος,γιατί διεκδικούμε την εδαφική μας ακεραιότητα, διεκδικούμε το δικαίωμα να επεκτείνουμε τα χωρικά μας ύδατα στα 12 ναυτικά μίλια και διεκδικούμε την σωστή εφαρμογή της Συνθήκης της Λωζάνης.
Και εδώ έρχεται το θέμα της Ίμβρου και Τενέδου,που περιήλθαν στην Τουρκία με την Συνθήκη της Λωζάνης του 1923.Στο άρθρο 14 η Συνθήκη αναφέρει τα εξής:”Αι νήσοι Ίμβρος και Τένεδος,παραμένουσι υπό Τουρκική κυριαρχίαν,θα απολαύωσιν ειδικής διοικητικής οργανώσεως,αποτελούμενης εκ τοπικών στοιχείων,και παρεχούσης πάσαν εγγυήσιν εις τον μη μουσουλμανικόν ιθαγενή πληθυσμόν δια οτι αφορά εις την τοπικήν διοίκησην και την προστασίαν των προσώπων και των περιουσιών.
Η διατήρησις τής τάξεως θα εξασφαλίζεται εν’αυταίς δι’αστυνομίας στρατολογουμένης μεταξύ του ιθαγενούς πληθυσμού,τη φροντίδι της ως άνω προβλεπομένης τοπικής διοικήσεως υπό τας διαταγάς της οποιάς θα διατελεί.
Αι συνομολογηθείσαι η συνομολογηθησόμεναι μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας συμφωνίαι,αι αφορώσαι την ανταλλαγήν των Ελληνικών και Τουρκικών πληθυσμών,δεν θα εφαρμοσθώσιν εις τους κατοίκους των νήσων Ιμβρου και Τενέδου.”
Το 1912 ο πληθυσμός της Ίμβρου ήταν 8.506 άτομα όλοι Έλληνες χριστιανοί ενώ της Τενέδου ο πληθυσμός ήταν 5.172 άτομα ,εξ’ων 3,750 Έλληνες,1.403 Τούρκοι,10 Αρμένιοι και 7 Εβραίοι.
Υπενθυμίζεται ότι η Ίμβρος απελευθερώθηκε από τον Ελληνικό Στόλο στις 18.10 12 και η Τένεδος στις 24.10.12.Με την Συνθήκη των Σεβρών εδόθηκαν στην Ελλάδα το 1920.
Με την διάταξη του άρθρου 14 η Ίμβρος ουσιαστικά αποκτούσε ένα καθεστώς αυτοδιοίκησης και χαλαρής αυτονομίας. με αυτήν την προοπτική συμφώνησε ο Βενιζέλος στην επιστροφή των νήσων,Και βέβαια κατά την προσφιλή τακτική τους οι Τούρκοι άρχισαν σχεδόν αμέσως την παραβίαση της Λωζάνης .Το 1926 ο νέος Αστικός Κώδικας της Τουρκίας ανακαλεί όλα τα δικαιώματα των μειονοτήτων συμπεριλαμβανομένων της Ίμβρου και της Τενέδου..Ο νόμος 1151 του 1927 απαγόρευσε την διδασκαλία των Ελληνικών στα σχολεία.Η πρόβλεψη για τοπική αστυνομία αποτελουμένη από τον Ελληνικό πληθυσμό δεν εφαρμόσθηκε ποτέ και οι διωγμοί συνεχίσθηκαν μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 90.
Μπροστά σε αυτές τις μαζικές παραβιάσεις της Λωζάνης που έχουν σημειωθεί,η Ελλάδα δικαιούται να διεκδικήσει την επιστροφή της Ίμβρου και της Τενέδου.Το ότι τώρα το θυμηθήκαμε δεν πειράζει με την έννοια ότι και οι Τούρκοι τις διεκδικήσεις στο Αιγαίο τις άρχισαν το 1972 όταν και ανακαλύψαμε εκεί τα πρώτα κοιτάσματα πετρελαίου.Το θέμα της Ίμβρου και Τενέδου είχε εγερθεί στο Ελληνικό ΥΠΕΞ ακόμα και πριν από μερικά χρόνια και η απάντηση από τον τότε ΥΠΕΞ ήταν ότι δεν μπαίνει στην πολιτική των Τούρκων του παζαρέματος.!!
Θέτοντας το ζήτημα της επιστροφής της Ίμβρου και Τενέδου δίνει μεγαλύτερο βάρος στην διαπραγματευτική μας θέση με την Τουρκία γιατί για πρώτη φορά θα διεκδικούμε κάτι συγκεκριμένο σπάζοντας επί τέλος το ολέθριο δεν διεκδικούμε τίποτα.Και διεκδικώντας κάτι διαπραγματεύεσαι πιο άνετα..
Όταν αποφασίσει κάποτε η Ελλάδα να προχωρήσει προς αυτήν την κατεύθυνση,ίσως υπό την πίεση της κοινής γνώμης,γι αυτό και χρειάζεται μεγάλη δημοσιοποίηση του εν λόγω θέματος,η αρχή μπορεί να γίνει ενημερώνοντας τα άλλα συμβαλλόμενα μέρη της Συνθήκης που είναι το Ηνωμένο Βασίλειο,Γαλλία,Ιταλία,Ιαπωνία,Σερβία,Κροατία και Σλοβενία.
Λεωνίδας Χρυσανθόπουλος
Πρέσβης επί τιμή
5.12.2018
Πρώτη Δημοσίευση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου