Λήθη των ιδίων κακών θρασύτητα γεννά
μτφρ: όποιος ξεχνά τις δικές του κακές πράξεις (ή τις συμφορές του), αποθρασύνεται
Ορισμένες φορές στην ζωή μας θα πρέπει να γνωρίζουμε τα όρια μας. Ειδικότερα όταν ο προηγούμενος πολιτικός μας βίος όχι μόνο είναι αμαρτωλός, αλλά έχει προξενήσει τις μέγιστες συμφορές.
Τότε προτιμότερο να σιωπάς και να διάγεις βίον αφανή και διακριτικό.
Κ. Σημίτης: Απαραίτητες προπάντων είναι οι αμοιβαίες και εύλογες υποχωρήσεις της κάθε ομάδας από τους μαξιμαλιστικούς παράλογους στόχους της”, σημειώνοντας πως «το κρίσιμο ζητούμενο σήμερα είναι πώς επανέρχονται η ομαλότητα, η εμπιστοσύνη, η ευρύτερη πεποίθηση ότι η χώρα βρίσκεται σε πορεία ανασυγκρότησης».
Τα θέματα που θίγει στο άρθρο του (ΤΟ ΒΗΜΑ-14/10/2018), ο πρώην πρωθυπουργός αναφέρεται ενδεικτικά σε μερικούς εμβληματικούς τομείς:
1) Επενδύσεις, ο κ. Σημίτης φέρει ως παράδειγμα τη ΔΕΗ η οποία «εξακολουθεί να παραμένει προσκολλημένη στην παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος με λιγνίτη, παρά το γεγονός ότι η παραγωγή με τη χρήση των ανανεώσιμων μορφών ενέργειας είναι σαφώς προτιμότερη τόσο με περιβαλλοντικούς όσο και με οικονομικούς όρους (για ποιούς άραγε). Η κυβέρνηση αδιαφορεί για την ανάγκη παραγωγής ενέργειας με τρόπο που προστατεύει το περιβάλλον».
Θα ήταν υποκριτικό εάν δεν τονίζαμε ότι ο επι σειρά ετών πρωθυπουργός της χώρας (8 συνολικά έτη), «αγνοεί» βασικά γεγονότα όπως:
Α) Η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης: Η τράπεζα αυτή συστήθηκε το 1991 με έδρα το Λονδίνο, προκειμένου να παράσχει υποστήριξη για τη μετάβαση των χωρών της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης στην «οικονομία της αγοράς» μετά το τέλος του ψυχρού πολέμου και η λειτουργία της σταδιακά επεκτάθηκε και σε άλλες χώρες. Στους μετόχους της συγκαταλέγονται 64 χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, καθώς και η Ε.Ε. και η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων. Η απόκτηση μετοχών του Ελληνικού Χρηματιστηρίου Ενέργειας εξαρτάται από την έγκριση της ΡΑΕ (Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας). Το ερώτημα λοιπόν είναι, με ποια κριτήρια μπορεί να θεωρηθεί κατάλληλη μια τράπεζα, όπως η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης-ΕΤΑΑ (European Bank for Reconstruction and Development–EBRD), η οποία φημίζεται για την απόλυτη ασυλία που απολαμβάνει κατά την άσκηση των δραστηριοτήτων της και τους αποικιακούς όρους που επιβάλλει στις χώρες εγκατάστασής της; Η εγκατάστασή της στην Ελλάδα πραγματοποιήθηκε κατόπιν αιτήματος της ελληνικής κυβέρνησης, το οποίο οδήγησε στην από 14.6.2015 Συμφωνία που υπεγράφη στην Τιφλίδα της Γεωργίας και επικυρώθηκε ως διεθνής σύμβαση κατά το άρθρο 28 του Συντάγματος με το νόμο 4341/6.11.2015 (ΦΕΚ Α 142/6.11.2015). Οι όροι της συμφωνίας αυτής προβλέπουν ότι οι δραστηριότητες της ΕΤΑΑ εξαιρούνται από τους κανόνες εποπτείας που ισχύουν για το υπόλοιπο χρηματοπιστωτικό σύστημα (άρθρο 16), ότι η Τράπεζα θα χαίρει ασυλίας έναντι κάθε μορφής δικαστικής δίωξης στην επικράτεια της Ελληνικής Δημοκρατίας (άρθρο 6), ότι τα αρχεία της Τράπεζας θα είναι απαραβίαστα (άρθρο 4), ότι η περιουσία και τα στοιχεία του ενεργητικού της Τράπεζας θα χαίρουν ασυλίας και είναι ακατάσχετα και βεβαίως ότι της αναγνωρίζουν καθεστώς πλήρους φορολογικής ασυλίας. Τα παραπάνω προνόμια της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης-ΕΤΑΑ κάποια άλλη εποχή θα θεωρούνταν σκανδαλώδη και θα προκαλούσαν σάλο. Σήμερα, είναι απλώς λεπτομέρειες, ενδεικτικές όμως για αυτά που μας περιμένουν στο μέλλον και για τους όρους μετάβασης της χώρας στην «ενιαία ευρωπαϊκή αγορά ηλεκτρικής ενέργειας».
Γιατί άραγε τέτοια ατιμωρησία και ασυδοσία ; Θα μας απαντήσει άραγε ο κ. Σημίτης;
B) Η παραγωγή Ενέργειας από ΑΠΕ σύμφωνα με το νόμο, που έγινε με βάση οδηγίες της ΕΕ, μπαίνει με προτεραιότητα στο σύστημα, ασχέτου τιμής.
Μεταξύ 2009 και 2013 η συνολική αύξηση των φόρων στην οικιακή κατανάλωση (μέσα από νέους φόρους, τέλη και αυξήσεις φόρων) είναι της τάξης του 450%, όπως επιβεβαιώνουν και τα στοιχεία της Eurostat. Μεταξύ 2009 και α΄ εξαμήνου 2014 φθάνουν στο 526%!!!. Η επιβάρυνση των φόρων, τελών κ.λπ. στην τιμή της κιλοβατώρας ανερχόταν σε 16,78%το 2009 και έφτασε το 42,25% το 2013 και το 47% το α’ εξάμηνο του 2014!!!. Δηλαδή το μισό κόστος κιλοβατώρας που πληρώνει ένα νοικοκυριό είναι φόροι. Η συνολική αύξηση της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος μαζί με τέλη και φόρους ανήλθε μεταξύ 2009 και 2013 σε 64,5% και μεταξύ 2009- α’ εξάμηνο 2014 σε 71,22%!!!.
Οι επιδοτήσεις δεν έχουν τέλος...
Επιδότηση Νο-1:Η παραγωγή Ενέργειας από ΑΠΕ σύμφωνα με το νόμο, που έγινε με βάση οδηγίες της ΕΕ, μπαίνει με προτεραιότητα στο σύστημα, ασχέτου τιμής:
- Η αιολική ενέργεια κόστισε 92 €/ ΜWh και διαφορά απο τα 92-53=39 €/ ΜWh
- Στα Φωτοβολταϊκά κόστισε 285 €/ΜWh!!! και διαφορά απο τα 285-53=232 €/ ΜWh.
Η ουσία όμως είναι ότι οι καταναλωτές ρεύματος πληρώνουν 1 έως 2 δις € ετησίως στους ιδιοκτήτες ΑΠΕ μέσω ΕΤΜΕΑΡ αλλά και πάλι δεν φτάνουν. Επειδή δεν έφταναν τα λεφτά του ΕΤΜΕΑΡ δημιουργήθηκε κι άλλο έλλειμμα της τάξης των 600 εκατ. €. και φυσικά τα πήρε από το γνωστό υποζύγιο.
Επιδότηση Νο-2:Επειδή εκτός από στοχαστική η παραγωγή από ΑΠΕ κυρίως αιολικών παρουσιάζει και μεγάλες διακυμάνσεις αφού ο άνεμος δεν φυσάει ποτέ σταθερά. Ετσι όταν στο δίκτυο («κουβά») εγχέεται αιολική ενέργεια, χρειάζεται και μια άλλη πηγή ενέργειας, που συνήθως είναι από μονάδες φυσικού αερίου, για να καλύπτει την έλλειψη από τις διακυμάνσεις. Μέσα στη διάρκεια ενός λεπτού η ένταση του αέρα αλλάζει μέχρι και 70 φορές οπότε δημιουργεί έλλειψη κάποιων ΜW οι οποίες στη διάρκεια τα ώρας γίνονται δεκάδες και εκατοντάδες (η στάθμη του νερού στον κουβά πρέπει να κυμαίνεται μεταξύ επιτρεπτών ορίων). Επειδή η ενέργεια που δίνουν, για να καλύψουν τις ΑΠΕ, οι μονάδες Φ/Α είναι μικρή, σε σχέση με την εγκατεστημένη τους ισχύ, αποζημιώνονταν μέσω ενός μηχανισμού που ονομάστηκε Μηχανισμός Ανάκτησης Μεταβλητού Κόστους (Μ.Α.Μ.Κ.). Αυτός ο μηχανισμός προβλέπει ετήσια αποζημίωση για το μεταβλητό κόστος 30.000 € ανά εγκατεστημένη ΜWh.
Επιδότηση Νο-3:Επίσης οι ΑΠΕ επιδοτούνται από το τέλος που έχει επιβληθεί στο λιγνίτη και αντιστοιχεί σε 2€ ανά ΜWh και από αποζημιώσεις που προέρχονται από δημοπρατήσεις αδιάθετων δικαιωμάτων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα.
Επιδότηση Νο-4:Αδειες Διαθεσιμότητας Ισχύος (Α.Δ.Ι.) 90.000 € ανά εγκατεστημένη ΜWh, γιατί έχουν «στη διάθεσή μας» μονάδες που μπορούν κάποια στιγμή να παράγουν Ενέργεια. Ομως τον Γενάρη του 2017 που τους χρειαστήκαμε δεν μπορούσαν γιατί «δεν υπήρχαν οι αναγκαίες ποσότητες φυσικού αερίου». Με βάση τα στοιχεία του ΑΔΜΗΕ που λέει ότι η μέγιστη ωφέλιμη ισχύς των αιολικών δεν ξεπερνάει το 10% της εγκατεστημένης, η αιολική χρειάζεται 10πλάσια εγκατάσταση δηλαδή 20 εκατ. € για εγκατάσταση ενός πραγματικού παραγόμενου ΜW Η/Ε ενώ η λιγνιτική, που κοστίζει 1,4 δις €, θα παράγει ολόκληρη την ονομαστική της ισχύ που είναι απαραίτητη για τη λειτουργία της τηλεθέρμανσης μιας ολόκληρης Πόλης, της Πτολεμαΐδας.
Μπορούν οι ΑΠΕ να αντικαταστήσουν τις θερμικές μονάδες;
Με την τεχνολογία που υπάρχει σήμερα και χωρίς αποθήκευση του ρεύματος σε καμία περίπτωση! Αντιθέτως όσο περισσότερες ΑΠΕ τοποθετούνται τόσο περισσότερες μονάδες βάσης, κυρίως με καύσιμο φυσικό αέριο ή υδροηλεκτρικά χρειάζονται για να τις υποστηρίξουν.
Ποιός επιδοτείται και ποιός πληρώνει ; Θα μας απαντήσει άραγε ο κ. Σημίτης;
2) Αναφορικά με το ασφαλιστικό σύστημα, ο πρώην πρωθυπουργός σημειώνει πως «ο κράτος δεν έχει βρει ακόμη ένα αξιόπιστο και μόνιμο σύστημα διαχείρισης των αποθεματικών των Ταμείων που θα εγγυάται μακροχρόνιες αποδόσεις χαμηλού κινδύνου». Και συμπληρώνει: «Όμως ένα ισχυρό και διαχρονικά ασφαλές σύστημα κοινωνικής ασφάλισης αποτελεί απαραίτητο στοιχείο για την οικονομική σταθερότητα και ανάπτυξη. Είναι ο συνδετικός κρίκος αλληλεγγύης των γενεών και το βασικό θεμέλιο για τη διαχρονική συνοχή της κοινωνίας».
Oι κατηγορίες των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης στην Ευρώπη. Δύο βασικά είδη συστημάτων υπάρχουν:
- Το διανεμητικό: Το ελληνικό ασφαλιστικό είναι διανεμητικό: οι τωρινοί εργαζόμενοι πληρώνουν μέσω των εισφορών τους τις συντάξεις των σημερινών συνταξιούχων. Ονομάζεται διανεμητικό γιατί η τωρινή γενιά εργαζομένων «διανέμει» δικό της εισόδημα προς τις παλιότερες γενιές για τις συντάξεις τους. Δεν είναι αναγκαστικά «αναδιανεμητικό», δεν αναδιανέμει το εισόδημα εντός της ίδιας γενιάς. Η ενίσχυση των φτωχότερων έναντι των πλουσιότερων αποτελεί πολιτική απόφαση.
- Το κεφαλαιοποιητικό σύστημα: Οι εισφορές του κάθε εργαζόμενου επενδύονται σε κάποιον λογαριασμό και όταν αποχωρεί από την εργασία έχει προκύψει ένα συνολικό ποσό. Βάσει αυτού και του προσδόκιμου ζωής του θα πάρει μια ορισμένη σύνταξη.
Πότε λειτουργούν τα δύο συστήματα. Το διανεμητικό λειτουργεί όταν η εργατική δύναμη αυξάνεται με ικανοποιητικούς ρυθμούς έναντι των ροών συνταξιοδότησης.
Το κεφαλαιοποιητικό όσο οι αποδόσεις των επενδύσεων που έχουν γίνει με τα χρήματα των ασφαλιστικών εισφορών παραμένουν υψηλές.
Το πραγματικό διακύβευμα για ένα βιώσιμο ασφαλιστικό σύστημα αφορά κυρίως τις νέες γενιές. Και αύριο να τέλειωνε η κρίση, είμαστε μια χώρα που γερνάει γρήγορα. Για να πάρω εγώ, 56 ετών σήμερα, σύνταξη σε μια δεκαετία περίπου, θα πρέπει τα παιδιά μου να μείνουν στη χώρα και να είναι εξαιρετικά παραγωγικά. Για να συμβεί αυτό θα πρέπει το ελληνικό κράτος να πάρει χρήματα από παντού, των συντάξεων συμπεριλαμβανομένων, και να τα επενδύσει στην εκπαίδευση, την έρευνα, τις υποδομές: σε οτιδήποτε βελτιώνει μακροπρόθεσμα την παραγωγικότητα.
Εάν η φορολογική επιβάρυνση και οι ασφαλιστικές εισφορές είναι εξοντωτικές σημαντικό κομμάτι της νέας γενιάς απλώς θα μεταναστεύσει, ιδιαίτερα οι περισσότερο παραγωγικοί. Δυστυχώς, δεν είναι δυνατόν μισθοί των 700- 800 ευρώ να συντηρούν συντάξεις των 1.000…
Την τεράστια ανεργία και τα μνημόνια αλήθεια ποιός τα δημιούργησε; Μήπως απο την είσοδό μας στην Ευρωζώνη. Θα μας απαντήσει άραγε ο κ. Σημίτης;
Ο Δ. Μπάτσης σας είχε σκιαγραφίσει το 1947 στο βιβλίο που είχε γράψει με τίτλο «Η βαριά βιομηχανία στην Ελλάδα», που αποκάλυψε την ύπαρξη της λεγόμενης «σύμβασης cooper» (υπεγράφη το 1940 και έληγε το 2010). Την χρονιά που μας έβαλαν οι πολιτικές σας στα μνημόνια. Για να μην υπάρξει χρονικά πολιτικό κενό οι πολιτικές σας, άρχονται απο τον «εθνάρχη» στις 30/03/1961 όπου εξαγγέλθηκε, η επίτευξη οριστικής συμφωνίας για τη Σύνδεση της Ελλάδας με την Ε.Ο.Κ. και τερματίζουν με την τρίτη γενεά της οικογένειας Παπανδρέου. Το αποτέλεσμα αυτής της αποκάλυψης ήταν να τουφεκιστεί ο Μπάτσης μαζί με τον Μπελογιάννη το 1952!
Επειδή η μνήμη «εξασθενεί», θα θυμίσουμε κάποια γεγονότα:
- Εγκλημα χρηματιστηρίου: Αγρια δηλαδή λεηλασία 1,5 εκατ. ανύποπτων μικροεπενδυτών μετά από τις άμεσες και έμμεσες προτροπές υπουργών και του ίδιου του κ. Σημίτη. Τα δημόσια έργα και τις Ολυμπιακές υποδομές: Το τεράστιο φαγοπότι που χαρακτηρίζονται από καθυστερήσεις, υπερβάσεις. Μόνο για τα Ολυμπιακά έργα του ΓΕΣ διαβιβάστηκαν στους εισαγγελείς 50 δικογραφίες για περεταίρω ποινική αξιολόγηση! Οι κακοτεχνίες: Σε όλα σχεδόν τα δημόσια έργα. Κατασκεύαζαν δρόμους καρμανιόλες μέχρι ετοιμόρροπες γέφυρες που φούσκωναν οι τσέπες ευνοούμενων «πράσινων» κατασκευαστών. Εθνικό Κτηματολόγιο: «εξαφανίστηκαν» αμέτρητα δις υπό τις οδηγίες του Λαλιώτη με αποτέλεσμα να πληρώνουμε τεράστια πρόστιμα για την μη πραγματοποίηση του έργου.
- «Δημιουργική Λογιστική»: Η κυβέρνηση Σημίτη δημιούργησε μια μακρά περίοδο ψευδούς ευφορίας στην οικονομία. Υπό την πίεση της Eurostat, το 2002, αποδέχτηκε επισήμως τα βάρη της «δημιουργικής λογιστικής» και προχώρησε σε αναθεώρηση των λογαριασμών του κράτους, ομολογώντας εμπράκτως ότι η χώρα παραμένει υπερχρεωμένη.
- Η λεηλασία των ταμείων από το Πασόκ: Το 2002-2003 χάθηκαν μόνο μέσω της "Ακρόπολις" χρηματιστηριακής, ομόλογα 5,5 εκ. €. Συνολικά χάθηκαν πάνω από 3,5 δις € (1,3 τρις δρχ.) μόνο από το 1999-2002. Οι αμαρτωλές και ταυτόχρονα «ιερές» μπίζνες Πασόκ με τη Μονή Τοπλού: Παρέδωσαν 26.000 στρέμματα στη μονή Τοπλού σα να ήταν δικά τους. Η πώληση των Μεταλλείων Κασσάνδρας στην εταιρεία «Ελληνικός Χρυσός ΑΕ»: Εναντι ποσού των 11 εκατ. €, όταν έξι μήνες μετά η διεθνής εταιρεία παροχής συμβουλών υπολόγισε την αξία στα 408 εκατ. Κ
Ποιοί «εισέπραξαν τα κέρδη» και απο ποιούς τα «απαλλοτρίωσαν» ; Θα μας απαντήσει άραγε ο κ. Σημίτης;
Και λευτερωθήκαμεν από τους Τούρκους και σκλαβωθήκαμεν εις ανθρώπους κακορίζικους, όπου ήταν η ακαθαρσία της Ευρώπης (Γ. Μακρυγιάννης, 1794-1864, Αγωνιστής του ‘21)
15 Οκτωβρίου 2018 / Πηγή : www.sxedio-b.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου