Παροχολογία σε καμμένη γη

Γράφει ο Θεμιστοκλής Συμβουλόπουλος

Καλά κρατεί το παιχνιδάκι της παροχολογίας λόγω ΔΕΘ.
Και επικείμενων εκλογών βεβαίως.
Και η σχετική ειδησειογραφία ένθεν και ένθεν να φροντίζει για τα δέοντα.

Απ’ όλα έχει ο μπαξές. Από την μιά μεριά, της κυβερνητικής παράγκας, διαβάζουμε για φοροελαφρύνσεις, αναστολή των περικοπών των συντάξεων που ήδη έχουν ψηφισθεί, σταδιακή μείωση του ΕΝΦΙΑ, με αρχή από το 2019, κοινωνικά μερίσματα που θα προέλθουν από τα υπερπλεονάσματα, νέες ρυθμίσεις οφειλών προς το Δημόσιο, δημοσιονομικούς χώρους και πάει λέγοντας. Και να τα νούμερα, να οι υπολογισμοί, να οι προσθαφαιρέσεις.

Όλα αυτά βέβαια δύσκολα μπορούν να γίνουν πιστευτά, παρά μόνο σε όσους μέσα στην απελπισία τους είναι έτοιμοι να πιστέψουν ότι ο ήλιος μπορεί ν’ αρχίσει να ανατέλλει από την δύση, που είναι ακριβώς το ίδιο με το να πιστεύει κανείς ότι η χώρα βγήκε από τα μνημόνια. Ότι η κανονικότητα είναι προ των πυλών. Άτιμο πράγμα η απελπισία!



Από την άλλη μεριά, της δήθεν αντιπολιτευτικής παράγκας, διαβάζουμε για δυσαρέσκεια των αγορών, για επιφυλάξεις από τους δανειστές, για εξηγήσεις που θα ζητηθούν, για τους «θεσμούς» και τις αγορές που περιμένουν με ανησυχία τις εξαγγελίες Τσίπρα στην ΔΕΘ, για τα πλεονάσματα και τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που πρέπει να τηρηθούν κ.ά. Και να το ΔΝΤ που απειλεί, να οι αγορές που χτυπάνε τα δεκαετή ομόλογα, να η πτώση του χρηματιστηρίου και οι τραπεζικές μετοχές που παίρνουν τον κατήφορο.


Φοβερά πράγματα όλα αυτά, για έναν λαό και μια χώρα που βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση. Οι πρώτοι να διαπράττουν ύβρι τάζοντας ασπιρίνες στον καρκίνο, και οι δεύτεροι να κινδυνολογούν προεξοφλώντας ότι ακόμα κι οι ασπιρίνες θα προκαλέσουν ανεπανόρθωτες μεταστάσεις.

Μην ανησυχείτε όμως. Το σαμάρι να είναι καλά και οι ευκαιρίες για περαιτέρω τοκογλυφική κερδοσκοπία και διόγκωση του χρέους είναι διασφαλισμένη. Εξ’ άλλου η διαπλοκή και η συμμαχία των αγορών με τους «θεσμούς» είναι τόσο στενά συνδεδεμένη, όσο η κυριαρχία του ευρώ στην άσκηση νομισματικής πολιτικής στην χώρα παραμένει αναλλοίωτη κι εξασφαλισμένη. Το οικόπεδο να είναι καλά κι η πίττα του φτάνει για όλους.

Επί της ουσίας κυβέρνηση και δήθεν αντιπολίτευση, δεν γνωρίζουν καν τι σημαίνει καμένη γη. Παίζουν με τον θάνατο ανερυθρίαστα. Το απέδειξαν εξ’ άλλου με την αναλγησία τους στο Μάτι και την διαχειριστική τους προσέγγιση εν είδει ψηφοθηρίας. Η πλειοψηφία από δαύτους, δεν έχει μπει ποτέ στην παραγωγή της εργασίας μήπως και καταλάβει τι σημαίνει επιβίωση.

Πως να αντιληφθεί σήμερα ότι η παραγωγή της εργασίας είναι σχεδόν μηδενισμένη κι ότι η επιβίωση δεν καταγράφεται με όρους εισοδήματος, αλλά με όρους μείωσης του πληθυσμού. Η καρέκλα της εξουσίας είναι ο στόχος και ο σκοπός. Αυτή αγιάζει τα μέσα της ξεδιαντροπιάς τους. Και η αρπαχτή.

Η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας όμως, γνωρίζει τι σημαίνει καμένη γη. Το ζει καθημερινά στον αγώνα της για να τα καταφέρει. Να μην κλείσει το μαγαζί, να πληρώσει τα χρέη, να μην χάσει την περιουσία, να βρει δουλειά με μεροκάματο πείνας, να ξενιτευτεί, να γεννήσει ή να μην γεννήσει, να θάψει τους νεκρούς της.

Και αυτός ο ρημάδης ο ορίζοντας, όλο να μαυρίζει. Κι αν ο μέσος πολίτης το αισθάνεται επώδυνα αυτό στην πραγματική ζωή, τα νούμερα είναι ακόμα πιο πεισματάρικα, πιο αμείλικτα στην αποτύπωση του παρόντος και του μέλλοντος. Τα έχουν ψηφίσει στο Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Προσαρμογής (ΜΠΔΣ) 2019-2022, από τις 13/6/2018 και είναι αποκαλυπτικά, αφού αποτυπώνουν οδυνηρές εκπλήξεις.

Συντάξεις.

Καταρχήν εκπλήξεις για τους συνταξιούχους, οι οποίες δεν περιορίζονται απλά στην περικοπή των συντάξεων έως 18% που έρχεται από 1/1/2019.


Τα νούμερα που παρατίθενται στους πίνακες του ΜΠΔΣ είναι αποκαλυπτικά του σχεδιασμού και της «μεταμνημονιακής» περιόδου για τους περίπου 2,5 εκατ. συνταξιούχους, οι οποίοι έχουν υποστεί ήδη τεράστιες περικοπές στο εισόδημά τους.

Από τον πίνακα με τις επικαιροποιημένες παρεμβάσεις η εικόνα είναι ξεκάθαρη: Από την αναπροσαρμογή (βλέπε μειώσεις) στις συντάξεις εκτός δημοσίου θα εξοικονομηθούν το 2019 1,43 δισ., το 2020 1.28 δισ., το 2021 1,14 δισ. και το 2022 1 δισ. Αντίστοιχα, από τις περικοπές στις συντάξεις του δημοσίου το 2019 θα εξοικονομηθούν 1,12 δισ., το 2020 1,1 δισ., το 2021 1,05 δισ. και το 2022 1 δισ.

Σωρευτικά δηλαδή την τετραετία, αρχής γενομένης από το 2019, μόνο από τις περικοπές στις συντάξεις στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα θα αφαιμαχθεί από την οικονομία και θα δοθεί υπέρ δανειστών τοκογλύφων φυσικά, το ιλιγγιώδες ποσό των 9.12 δισ.


Αντίστοιχα, στον πίνακα με την ανάλυση του κοινωνικού προϋπολογισμού για το 2018-2022 φαίνεται και το πετσόκομμα στη συνταξιοδοτική δαπάνη. Η εκτίμηση που υπάρχει είναι ότι φέτος η δαπάνη για συντάξεις θα φτάσει τα 28,7 δισ. ευρώ, αλλά ένα χρόνο μετά, το 2019, θα περιοριστεί στα 25,48 δισ. ευρώ. Θα υποστεί, δηλαδή μείωση ύψους 3,22 δισ. ευρώ! Το 2020 η συνταξιοδοτική δαπάνη θα φτάσει στα 25,9 δισ. ευρώ, το 2021 στα 26,15 δισ. ευρώ και το 2022 στα 26,5 δισ. ευρώ


Η συγκεκριμένη δραστική μείωση στη συνταξιοδοτική δαπάνη το 2019, που είναι σχεδόν διπλάσια από το περιβόητο 1% του ΑΕΠ, είναι αποτέλεσμα της εφαρμογής του νόμου Κατρούγκαλου, δηλαδή, σχετίζεται με το ψαλίδι που πέφτει στις νέες συντάξεις, αλλά και με το μέτρο της προσωπικής διαφοράς.


Επιπλέον, αξίζει να σημειωθεί ότι στο μισό πέφτουν και οι δαπάνες για προνοιακές παροχές. Από 1,2 δισ. το 2018, στα 634 εκατ. ευρώ το 2019, στα 575 εκατ. το 2020 και το 2021 και στα 577 εκατ. ευρώ το 2022.

Φόρος εισοδήματος

Το αφορολόγητο από 1/1/2020, μειώνεται στα 5.686 ευρώ, από τα 8.636 που είναι σήμερα και η συγκεκριμένη πρόβλεψη θα αφαιρέσει από τις τσέπες των μισθωτών και συνταξιούχων 1,920 δισ. ευρώ την ίδια χρονιά και 2,058 δισ ευρώ το 2021 και ’22. (Πεδίο: Σύνολο Παρεμβάσεων Εσόδων του Κρατικού Προϋπολογισμού-Πίνακας 2.7)


Συνολική αφαίμαξη από την οικονομία υπέρ δανειστών την τριετία 2020 -2022 το ποσό των 6,036 δισ.

Ανοίγει ο δρόμος για μαζικούς πλειστηριασμούς κατοικιών.


«Το 2019 αναμένεται να μετατραπεί στο πρώτο έτος της «μεγάλης αρπαγής» μέσω των πλειστηριασμών υποθηκευμένων κατοικιών που υπάγονται στην κατηγορία των «κόκκινων δανείων».


Είναι ενδεικτικό ότι στις διατάξεις του πολυνομοσχέδιου δεν συμπεριλαμβάνεται η παράταση του υφιστάμενου νομοθετικού πλαισίου (νόμος Κατσέλη, όπως αυτός «τροποποιήθηκε» στη συνέχεια), ο οποίος λήγει στις 31 Δεκέμβρη 2018. Με άλλα λόγια τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά χάνουν και την τελευταία ασπίδα προστασίας. Την ίδια στιγμή θα νομοθετηθούν ως πρόσθετες προϋποθέσεις για την αίτηση δικαστικής προστασίας στην πρώτη κατοικία:


– Η αυτόματη άρση (με απόφαση των ίδιων των τραπεζών) της παρεχόμενης προστασίας, σε περιπτώσεις καθυστερήσεων στις αποπληρωμές των δόσεων. Μάλιστα, η αποβολή από το καθεστώς «προστασίας» επέρχεται σε περίπτωση που το συνολικό ποσό της καθυστέρησης ξεπερνά την αξία τριών μηνιαίων δόσεων, είτε αυτές είναι διαδοχικές, είτε όχι.


– Απόρριψη της αίτησης, πριν από τη δικαστική προσφυγή, σε περιπτώσεις όπως μεταβίβαση περιουσιακών στοιχείων σε συγγενικά πρόσωπα ή πώληση ακίνητης περιουσίας σε τρίτα πρόσωπα.


– Αυτόματη έξοδος από τις διαδικασίες δικαστικής προστασίας, σε περιπτώσεις οφειλετών που αιτούνται και πετυχαίνουν την αναβολή των δικαστικών αποφάσεων.


– Κατάργηση της υποχρέωσης των τραπεζών να ενημερώνουν ακόμη και τους δανειολήπτες 12 μήνες πριν από τη μεταβίβαση του δανείου τους σε Fund.»


(πηγή: Ημερόδρομος- Μέτρα λεηλασίας και μνημόνια διαρκείας. 9/6/2018)

Ενέχυρο το υπερταμείο (ΕΕΣΥΠ)

Με το άρθρο 109 του πολυνομοσχεδίου που ψηφίστηκε στις 13 ιουνίου 2018

τροποποιείται η Σύμβαση Χρηματοπιστωτικής Διευκόλυνσης του Αυγούστου 2015 (3ο μνημόνιο).


Η τροποίηση αφορά την συμμετοχή του ΕΕΣΥΠ στα συμβαλλόμενα μέρη, προκειμένου να διασφαλιστεί η είσπραξη του δανείου των 25 δισ. από τα 86 δισ. ευρώ που έλαβε η Ελλάδα από τον ESM. Πρόκειται για την πρόβλεψη εκποίησης του συνόλου των περιουσιακών στοιχείων της Ελλάδας, όπως αυτά υπάγονται πλέον στο ΕΕΣΥΠ.


Κάθε είδους υποδομές, αεροδρόμια, πλην των 14 της Fraport, λιμάνια, αιγιαλοί, όλη η υλική δημόσια εθνική περιουσία αλλά και άυλα δικαιώματα όπως εναέριος χώρος, χωρικά ύδατα, υφαλοκρηπίδα, ΑΟΖ, κ.ά., περιλαμβάνονται στην δικαιοδοσία των δανειστών και συγκεκριμένα του ESM, ώστε να ρευστοποιηθούν όποτε αυτός κρίνει αναγκαίο.


Ουσιαστικά μιλάμε για κάτι πρωτοφανέρωτο, που ούτε στις αποικιοκρατούμενες χώρες του 19ου αιώνα δεν έχει ποτέ εφαρμοσθεί, αφού οι ρήτρες διασφάλισης του ESM που διατυπώνονται στο πολυνομοσχέδιο, μόνο σε χώρες που τελούν υπό κατοχή μπορούν να ευρεθούν.

Πλεονάσματα

Το νέο Μεσοπρόθεσμο μειώνει συντάξεις και αφορολόγητο, με στόχο πρωτογενή πλεονάσματα συνολικού ύψους 42 δισ. ευρώ ως το 2022! Με τον τρόπο αυτό ανεβάζει σε δυσθεώρητα ύψη τα πρωτογενή πλεονάσματα άνω του 5% του ΑΕΠ το 2022, παρότι η κυβερνητική πλειοψηφία υποσχόταν ότι αυτά θα ανέρχονταν στο 3,5% του ΑΕΠ. Συγκεκριμένα τα «πρωτογενή πλεονάσματα» από 3,6% του ΑΕΠ φέτος (6,510 δισ), θα ακολουθούν διαρκώς ανοδική πορεία στο 4,00% του ΑΕΠ το 2019 (7,509 δισ), σε 4,1% το 2020 (8,182δισ), σε 4,53% το 2021 (9,266 δισ) και 5,19% του ΑΕΠ το 2022 (11,4 δισ), την στιγμή που η συνολική προβλεπόμενη άυξηση του ΑΕΠ υπολογίζεται στα 34.2 δισ ευρώ. Δηλαδή η χώρα καλείται να αυξήσει το ΑΕΠ κατά 34,2 δισ ευρώ, προκειμένου οι δανειστές να υφαρπάξουν 42 δισ ευρώ.


Τώρα αν νομίζει κάποιος, ότι με τα τρομακτικά μεγέθη των δεσμεύσεων αυτών, μπορεί να έχει νόημα η οποιαδήποτε παροχολογία που θα ακούσουμε στην ΔΕΘ, κακό του κεφαλιού του. Την στιγμή μάλιστα που το δημόσιο χρέος από το 2010 που μπήκαμε στα μνημόνια ήταν στο 129% του ΑΕΠ, ενώ σήμερα καλπάζει στο 180%, με ορίζοντα αποπληρωμής το 2060, χώρια το νέο επικείμενο δανεισμό από τις αγορές.


Αλλά και στην περίπτωση που υπάρξει κάποια σχετική αναστολή κάποιων από τα ήδη ψηφισμένα μέτρα του ΜΠΔΣ, αυτά είτε θα σπρωχθούν στο άμεσο μέλλον, είτε θα ζητηθούν ισοδύναμα από τους πιστωτές. Δεν είναι άλλωστε πολύ μακρυά το φιάσκο με τις μειώσεις ΦΠΑ στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου και τα ισοδύναμα που εξήγγειλε μέσω tweet ο υπουργός Άμυνας Πάνος Καμμένος.

Τελικά υπάρχει ανάπτυξη;

Θα μου πείτε ότι ήδη υπάρχει ανάπτυξη, θα έρθουν επενδύσεις, θα αυξηθεί η ιδιωτική κατανάλωση, θα αυξηθούν οι εξαγωγές, και άλλα πολλά φληναφήματα που αρέσκονται να ξεστομίζουν συμπολίτευση και αντιπολίτευση, εάν και εφ’ όσον βέβαια τους κάνουμε την χάρη να τους εκλέξουμε ξανά.


Η πραγματικότητα κι εκεί όμως είναι εξίσου αρνητικά αποκαλυπτική. Όπως πολύ καλά γνωρίζουν οι οικονομολόγοι, βασικές συνιστώσες για την πραγματική ανάπτυξη είναι η ιδιωτική κατανάλωση, οι δημόσιες δαπάνες, ο Ακαθάριστος σχηματισμός παγίου κεφαλαίου και το ισοζύγιο αγαθών και υπηρεσιών (εισαγωγές-εξαγωγές).





πηγή ΕΛΣΤΑΤ


Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιοποιήθηκαν για το 1ο τρίμηνο του 2018 ιδιωτική κατανάλωση και ακαθάριστος σχηματισμός παγίου κεφαλαίου κινήθηκαν απογοητευτικά, -0,4% και -10.4% αντίστοιχα, ενώ και οι δημόσιες επενδύσεις (δημόσια κατανάλωση) προσέφεραν σχεδόν μηδενικά (0.3%) στην ανάπτυξη. Την παρτίδα σώνουν προσωρινά και ατελώς οι εξαγωγές, όπου από μόνες τους δεν αποτελούν εχέγγυο για την ανάταξη της οικονομίας.


Το αδιαμφισβήτητο στοιχείο της απίστευτης καθίζησης του ακαθάριστου σχηματισμού παγίου κεφαλαίου διαχρονικά από το 2008 προ κρίσης σε απόλυτα νούμερα είναι τρομακτικό και δίνει ανάγλυφα το μέγεθος της κατάρρευσης της οικονομίας γενικότερα. Το 2ο τρίμηνο του 2008 ανερχόταν σε 14.811 δις ευρώ και το 2ο τρίμηνο του 2018 μόλις σε 5,142 δις ευρώ. Πτώση της τάξης του 284%


Να σημειώσουμε πάντως, ότι και στο 2ο τρίμηνο του 2018 ο ακαθάριστος σχηματισμός παγίου κεφαλαίου κινήθηκε πτωτικά (5,4%), ενώ η αύξηση στις εισαγωγές κατά 4,3%, μείωσε τα οφέλη των εξαγωγών του 1ου τριμήνου.


Τέλος δυσθεώρητη και αυξητική παραμένει η εξέλιξη των ληξιπρόθεσμων απαιτήσεων του ελληνικού Δημοσίου, από την γνωστή πλέον Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων, αφού έφτασαν τα 101 δις ευρώ, δείγμα ότι ο γενικός πληθυσμός αδυνατεί να ανταπεξέλθει στα ανεξέλεγκτα όσο και παράνομα και καταχρηστικά φορολογικά βάρη. Η μικρή αύξηση του ποσού που εισπράχθηκε το 1ο τετράμηνο 2018 οφείλεται στα αναγκαστικά μέτρα είσπραξης εκ μέρους της ΑΑΔΕ, δηλαδή στις κατασχέσεις μισθών και τραπεζικών λογαριασμών των πολιτών.


Σε σχέση με τα στοιχεία που παραθέσαμε, αντιλαμβάνεται πλέον κι ο εντελώς ανειδίκευτος πολίτης με τα οικονομικά, ότι καμμιά παροχολογία, καμμιά εξαγγελία από οποιονδήποτε επίδοξο νυν ή μέλλοντα πρωθυπουργό δεν μπορεί να ανατρέψει την υπάρχουσα κατάσταση, όσο οι πολιτικές των μνημονίων, της εσωτερικής υποτίμησης, της αποδόμησης της εργασίας, της χρεοκρατίας και της υποτέλειας δεν πάψουν να ισχύουν, τροφοδοτώντας ακόμα περισσότερο την συσσωρευμένη οικονομική, ηθική πολιτική και πολιτιστική ανέχεια της μεγάλης πλειοψηφίας στην χώρα μας.


Η εναλλακτική της άμεσης καταγγελίας του δημόσιου χρέους ως παράνομο, καταχρηστικό και ληστρικό, και η μονομερής διαγραφή του, η αποχώρηση από τη ευρωζώνη και την ΕΕ και η παραγωγική ανασυγκρότηση για την ανάταξη της οικονομίας, βασισμένη σε νέο εθνικό-κρατικό νόμισμα, προκύπτει ως η άμεση και αναγκαία συνθήκη για το σταμάτημα του διαμελισμού και ρευστοποίησης της χώρας και του εξανδραποδισμού της μεγάλης πλειοψηφίας της ελληνικής κοινωνίας.


Άμεση και αναγκαία συνθήκη, που ως ικανή της συνιστώσα χρειάζεται νέο και άφθαρτο αξιόπιστο πολιτικό φορέα, για την συνδιαμόρφωση με την βάση της κοινωνίας ενός παραγωγικού κοινωνικο-οικονομικού, πολιτικού και πολιτιστικού γίγνεσθαι, αντάξιου της ιστορίας και της παγκόσμιας προσφοράς στους αγώνες για ανεξαρτησία και δημοκρατία αυτού του τόπου.

6 Σεπτεμβρίου 2018 / Πηγή :www.hereticalideas.gr