Εκ της διευθύνσεως
Είναι κάποιες ημερομηνίες που λες και το σύμπαν συνωμοτεί για νας μας θυμίζει ότι μετά τους χειμώνες ακολουθεί η Άνοιξη , μετά το βαθύ σκοτάδι έρχεται το φως .
Ότι με τα χέρια και με το αίμα μας αλλάζει ο κόσμος . Ότι όσο μικροί και να μοιάζουμε , απέναντι στο άδικο ντυνόμαστε γίγαντες . Η μνήμη είναι δύναμη και η λήθη ήττα . Οι θυσίες δεν θα πάνε χαμένες όσο μένουν χαραγμένες στις καρδιές μας και όσο παλεύουμε να γίνουν πράξη τα οράματα των αγωνιστών .
Πρωτομαγιά και οι εργάτες διεκδικούν την ίδια τους τη ζωή στο Σικάγο , Πρωτομαγιά και 200 κομμουνιστές πατριώτες εκτελούνται στη Καισαριανή,
Πρωτομαγιά δολοφονήθηκε ο Αλέκος Παναγούλης ,
Πρωτομαγιά όμως γεννιέται και ο ποιητής της Ρωμιοσύνης Γιάννης Ρίτσος για να υμνήσει τους αιματοβαμμένους αγώνες .
«Αυτά τα δέντρα δε βολεύονται με λιγότερο ουρανό,
αυτές οι πέτρες δε βολεύονται κάτου απ’ τα ξένα βήματα,
αυτά τα πρόσωπα δε βολεύονται παρά μόνο στον ήλιο,
αυτές οι καρδιές δε βολεύονται παρά μόνο στο δίκιο.»
Με αυτούς τους στίχους ας βγούμε όλοι στους δρόμους να διαδηλώσουμε την απαίτηση μας για αξιοπρέπεια ειρήνη και ελευθερία και να κάνουμε σαφές ότι δεν διαπραγματευόμαστε τα δικαιώματα μας και δεν χαρίζουμε την πατρίδα μας στους ξένους και ντόπιους δυνάστες μας .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου